در روزهایی که جهان در حال رصد کردن خبرهای مربوط به استارلینک است، گروهی در حال تحقیق برای تکامل فرایند ارسال داده از طریقی لیزر بر روی سطح زمین هستند نه فضا.به گزارش وب سایت techpowerup، شرکت آلفابت (Alpahbet) به عنوان مجری پروژه تارا (Taara)، اعلام کرده است که نمونه اولیه سیستم انتقال داده لیزری تارا، با موفقیت کامل توانسته بیش از 700 ترابایت داده را تا فاصله 5 کیلومتری منتقل کند.
گسترش شبکه اینترنت در دورافتاده‌ترین نقاط
سیستم انتقال داده تارا، توانسته با موفقیت داده‌های آزمایشی را از عرض رودخانه کنگو منتقل کند و شهرهای برازاویل در “جمهوری کنگو” و کینشاسا در “جمهوری دموتراتیک کنگو” را به یکدیگر متصل کندد. هدف اصلی از ساخت سیستم انتقال داده لیزری، ایجاد بستری برای انتقال داده با استانداردهای فیبرنوری در مکان‌هایی است که امکان سرمایه‌گذاری برای زیرساخت‌های لازم و نگه‌داری از آنها ممکن نیست، چراکه تمام آنها بسیار پرهزینه و پیچیده هستند. در همین مورد بیان شده، پروژه تارا اتصالی با سرعت بالا را ارائه داده است که در حالت عادی، برای آن نیاز به 250 کیلومتر زیرساخت فیبرنوری بود. همچنین به سرمایه‌گذاران امکان گسترش زیرساخت‌های بسیار ارزان‌تری را می‌دهد که کیفیت سرویس آن با آنچه که در شهرهای بزرگ و پیشرفته وجود دارد یکی است.
ارتباط پایدار و هوشمند
این پروژه از فناوری اتباطات نوری در فضای آزاد استفاده کرده است، که نسخه یافته‌ای از پروژه Loon است. پروژه Loon نیز بخشی از نوآوری‌های شرکت آلفابت برای گسترش اینترنت در مناطق دورافتاده و روستایی به وسیله بالن‌های هلیوم استراتوسفری بوده است. به گفته شرکت آلفابت، پروژه تارا به مدت 20 روز در یک دوره آزمایشی کار کرده است، و توانسته به سطح دسترسی سیگنال 99.9 درصدی دست پیدا کند. این به معنی ارتباطی بدون وقفه در این 20 روز است. سیستم لیزری دارای قابلیت خود تنظیمی است که هدف از آن وقف دادن سیستم با شرایط آب و هوایی یا سایر عناصر حیات وحش است. سیستم می‌تواند در صورت نیاز به صورت خودکار قدرت لیزر را افزایش دهد، و حتی دیش‌های فرستنده و گیرنده را به اندازه 5-/+ درجه اصلاح زاویه کند.
به گفته طراحان و گسترش دهندگان سیستم انتقال داده لیزری تارا، این سیستم در مرحله کنونی باید آنقدر دقیق باشد که بتواند پرتو نوری به ضخامت یک چاپستیک را به یک هدف 5 سانتی متری در فاصله 10 کیلومتری خود برساند.
برای اولین بار این پروژه در کشور هند مورد آزمایش قرار گرفته است که یک ویدیو نیز از آن به اشتراک گذاشته شده است که تا حدودی روند کار را شرح می‌دهد. آنها در این ویدیو به این نکته اشاره می‌کنند که هزاران روستای دورافتاده در هند وجود دارد که از اینترنت محروم هستند. از سوی دیگر فراهم کردن زیرساخت‌های فیبرنوری لازم هزینه‌ی بسیار زیادی را می‌طلبد و همچنین زمان زیادی نیاز دارد. اما آنها با استفاده از این فناوری بی‌سیم بدون نیاز به زیرساخت‌های بسیار پیچیده و گران قیمت توانسته‌اند، روستاهایی که تا چندی پیش از جهان دورافتاده بودند را به اینترنت پرسرعت وصل کنند.
مطالب مرتبط:
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید