بر اساس تحلیل یک تحلیلگر برجسته، اینتل به عنوان سپری در برابر ریسکهای ژئوپلیتیکی و زنجیره تأمین مرتبط با وابستگی به TSMC عمل میکند؛ این تحلیلگر معتقد است که تیم آبی در نهایت برای شرکتهای آمریکایی ضروری خواهد شد. با یک جهش معماری عظیم، پردازندههای Panther Lake اینتل آمادهاند تا استانداردهای عملکرد و کارایی را از نو تعریف کنند؛ با جزئیات این پیشرفتهای انقلابی بیشتر آشنا شوید.
تحلیلگر: نیازی به اینتل نیست، مگر زمانی که به آن نیاز پیدا کنید
نقش اینتل در صنعت تراشه طی چند سال گذشته به طور چشمگیری تغییر کرده است؛ این شرکت بومی آمریکایی اکنون تراشههایی با فناوری پیشرفته تولید میکند. با فشار دولت ترامپ برای تولید در آمریکا، شرکتهایی مانند TSMC سرمایهگذاریهای خود را در این کشور افزایش دادهاند و شاهد علاقه گستردهای هستند. این موضوع سؤالی را مطرح میکند که نقش اینتل در صنعت تراشه آمریکا چیست. بن باجارین، تحلیلگر برجسته، در پادکستی با Stratechery (به نقل از ری وانگ) اظهار داشت که اینتل سیاست بیمهای برای غولهای بدون کارخانه تراشه در آمریکا محسوب میشود و تنها جایگزین متمرکز بر آمریکا در صورت بروز ریسکهای ژئوپلیتیکی برای TSMC است. در نهایت، وجود اینتل مهمترین سیاست بیمهای برای شرکتهایی مانند اپل، AMD، انویدیا، کوالکام و تقریباً هر شرکت بدون کارخانه تراشه در آمریکا به شمار میرود؛ زیرا در شرایط عادی، این شرکتها به اینتل نیازی ندارند.
چرا اینتل به عنوان جایگزین TSMC مطرح میشود؟
این یادداشتهای تحلیلی دیدگاه جالبی ارائه میدهند که کمتر در صنعت مورد بحث قرار گرفته است. TSMC در مرکز توجه صنعت تراشه قرار دارد؛ زیرا غولهای فناوری نیازهای خود را از طریق تأمین نیمههادیها از این شرکت تایوانی برآورده میکنند. تقاضا برای نودهای آینده مانند N2 و A16 بسیار زیاد خواهد بود و TSMC همچنان مقصد اصلی شرکتهایی مانند اپل، انویدیا و AMD باقی میماند. اما اگر تولید تراشه به دلیل تنشهای ژئوپلیتیکی مختل شود، چه اتفاقی میافتد؟
TSMC نیازهای این شرکتها را به خوبی برآورده میکند و به همین دلیل، آنها قراردادهایی با اینتل امضا نمیکنند. اما مفهوم بیمه به این معناست که تا زمانی که به آن نیاز پیدا نکنید، ارزشش را درک نمیکنید؛ اگر اتفاقی برای TSMC رخ دهد، این شرکتها برای ادامه فعالیت خود باید این بیمه را داشته باشند.
چالشهای ژئوپلیتیکی و نقش اینتل
باجارین معتقد است که شرکتها در حال حاضر به دنبال جایگزینی برای TSMC نیستند. اما وقتی عدم قطعیتهای ژئوپلیتیکی پیرامون TSMC را در نظر میگیرید، نقش اینتل به عنوان گزینهای که اغلب نادیده گرفته شده، پررنگ میشود. در حال حاضر، تایوان بیش از 90 درصد نیمههادیهای پیشرفته جهان را تولید میکند که TSMC بخش قابلتوجهی از این مقدار را به خود اختصاص داده است. به گفته هوارد لاتنیک، وزیر بازرگانی، در صورت بروز ریسکهای ملی در تایوان، جهان ممکن است از دسترسی به تراشههای پیشرفته محروم شود.
برنامههای TSMC برای کاهش ریسکهای تأمین
سؤال کلیدی این است که آیا اینتل میتواند جایگزین مناسبی برای TSMC باشد. TSMC برای مقابله با نگرانیهای مربوط به اختلال در تأمین، در حال گسترش تولید در آمریکا است و فرآیندهای پیشرفتهای مانند 2 نانومتر را زودتر از برنامه اولیه به این کشور منتقل میکند. همچنین، این شرکت سرمایهگذاریهای خود را به 300 میلیارد دلار افزایش داده است که نشاندهنده تمرکز بر آمریکا به عنوان جایگزین تولید در تایوان است.

با این حال، انتقال تولید از شرق به غرب فرآیندی چندساله است که به حمایت سیاسی و مالی نیاز دارد. دولت آمریکا خواستار تقسیم تولید به نسبت 50-50 بین آمریکا و تایوان شده است؛ این نشاندهنده تمایل به کاهش وابستگی به شرق است و یکی از دلایلی است که TSMC سرمایهگذاری سنگینی در آمریکا انجام میدهد.
آیا اینتل میتواند جایگزین TSMC شود؟
برای اینکه اینتل بتواند جایگزین TSMC شود، باید خدماتی در حوزه ریختهگری ارائه دهد که از نظر ظرفیت تولید، نرخ بازده و قیمتگذاری نودها انتظارات را برآورده کند. برای تحقق این هدف، اینتل باید در تراشههای آینده خود مانند 18A و 14A موفق عمل کند. تمایل مدیریت فعلی اینتل برای گسترش کسبوکار ریختهگری مشهود است، اما برای تبدیل شدن به جایگزینی برای TSMC، کارهای زیادی باید انجام شود. این دیدگاه تأیید کارشناسان برجستهای مانند جیم کلر است.
دیدگاهتان را بنویسید