سری بازی های Dark Souls هم اکنون به عنوان یکی از دشوار ترین و چالش بر انگیز ترین آثار حال حاضر دنیای بازی های کامپیوتری شناخته می شوند. اما با این حال بسیاری از گیمر ها این چالش را با تلاش خود به گونه ای جلوه می دهند که گویی در ساختار گیم پلی این مجموعه با مراحلی به راحتی آب خوردن مواجه هستیم!
اگر چه تا زمان ملاقات با سومین نسخه از سری بازی های Dark Souls راه چندان زیادی باقی نمانده است، اما این به هیچ وجه به آن معنی نیست که علاقه مندان این مجموعه ی نام آشنا دیگر به سراغ نخستین عناوین حاضر در این سری نخواهند رفت. در واقع بسیاری از هواداران سری بازی های Dark Souls (به علت سر و کله زدن فراوان با مراحل موجود در سری دارک سولز) این توانایی را ندارند که ارتباط چندان محکمی با گیم پلی پیش پا افتاده و سهل الوصول بسیاری از بازی های کامپیوتری هم سبک برقرار سازند و به همین دلیل ترجیح می دهند تا همچنان وقت خود را با عناوین منتشر شده از سری بازی های Dark Souls سپری نمایند و به سراغ بازی های دیگر نروند. در این میان گیمر های یاد شده برای هر چه جذاب و چالش بر انگیز تر شدن تجربیات چند باره ی خود از گیم پلی دو عنوان پیشین جاضر در سری دارک سولز (خصوصاً نخستین شماره از این سری که بسیاری از هواداران سری دارک سولز علاقه ی بیشتری نسبت به آن دارند) سعی می کنند که هر بار به نوع خاص و منحصر به فردی این عناوین را به پایان برسانند. به عنوان مثال یکی از هواداران پر و پا قرص و حرفه ای سری بازی های دارک سولز که با نام مستعار هابیت خوشحال یا The Happy Hobbit شناخته می شود، به تازگی موفق شده تا نخستین عنوان از سری بازی های دارک سولز را در مدت زمان کلی چهار ساعت و نیم به پایان برساند. آن هم بدون این که حتی یک ضربه از سوی دشمنان ریز و درشت و باس های سرسخت حاضر در این بازی دریافت نماید و به قول معروف خطی بر روی سر و صورتش بیافتد. از آن جایی که در سری بازی های دارک سولز حتی دفاع کردن هم نوعی پذیرفتن ضربه محسوب می شود و در بسیاری از مواقع با کاهش نوار سلامتی تجربه کنندگان بازی همراه است، جناب هابیت خوشحال تا آخرین مراحل از بازی دارک سولز به منظور مبارزه با دشمنان خود از در دست گرفتن ساز و برگ های دفاعی نظیر سپر خودداری کرده و با هر دو دست خود سلاح هایی نظیر شمشیر را حمل کرده است. در واقع این گیمر پر حوصله از برابر تمامی ضربه هایی که در طول تجربه ی چهار و نیم ساعته اش از بازی دارک سولز به سمت او روانه گشته جاخالی داده و از دفاع کردن در برابر این ضربات اجتناب ورزیده است. با این حال در برابر باس پایانی بازی دارک سولز او چاره ای به جز دفاع کردن نداشته و در واقع باس پایانی این بازی را باید نوعی استثنا برای این گیمر پر حوصله قلمداد کرد. در عین حال در جریان رکوردی که این گیمر سخت کوش از خود به جای گذاشته است مرگ هایی که توسط ضربات وارد آمده از سوی دشمنان رقم نخورده اند و در واقع مرگ های تصادفی محسوب می شوند (نظیر سقوط از صخره ها یا مسموم شدن از طریق تله های سمی) لحاظ نشده اند و به عبارتی در جریان رکورد مذکور به ثبت رسیده تاثیر گذار نبوده اند. به هر حال در میان رکورد هایی که هر از گاه شاهد ثبت شدن آن ها در دنیای بازی های کامپیوتری هستیم رکورد به پایان رساندن بازی دارک سولز توسط این گیمر سخت کوش در نوع خود رکورد جالبی به نظر می رسد.
من با بیش از دو سال پشت کار در این بازی عنوان اولش هنوز نتونستم تمومش کنم.چرا؟
اینا کارو زندگیشون گیمه خاب خوراکشون گیمه بدتر از خوده من معتادن به گیم :smiley7
درود بر شرف پاکش با این پشت کارش:-bd
:-bd:-bd:-bd:-bd:-bd
حداقل باید سه چهار بار بازی کرده باشه تا بفهمه که چجوری میتونه از صدمه ها در امان باشه
ایول خدایی، فقط میخوام بدونم اینایی که اینجور رکوردارو میزنن کارو زندگی ندارن؟!! مثلن نصفه شب رکورد میزنه بعدش صب با خستگی میره؟!! یا مرفه بی درده 24 ساعت در حال بازیه؟!!! یا بیکار علاف میگرده و با جمع کردن پول یک کنسول خریده دارک سولز رکورد میزنه؟!!!:D:D:D=))=))=))
دمش گرم :-bd ،ولی تیتر رو بهتر نبود بجای زخم خوردن مینوشتین صدمه دیدن؟!:smiley1