پنتیوم همان Core i3 است!: گردشی سه ساعته در بازار نوت بوک

روز قبل به همراه یکی از دوستان راهی بازار پارسیان و بازار ایران شدیم تا یک نوت بوک ارزان قیمت تا سقف 1.5 میلیون تومان برای ایشان خریداری کنیم. طبق آنچه در لیست قیمت سایت سخت افزار دیده بودیم، میدانستیم که با این میزان هزینه میتوانیم یک نوت بوک ساده 15.6 اینچی مجهز به پردازنده Core i3 (سری Ivy Bridge) مجهز به چهار گیگابایت RAM و یک هارددیسک 500 گیگابایتی خریداری کنیم. ابتدا به سراغ پاساژ پارسیان و یکی از نمایندگان فروش سازگار در طبقه اول زیر همکف رفتیم و درباره محصولی با این مشخصات سوال کردیم. فروشنده پس از اعلام وضعیت خراب بازار، افزایش قیمت ها و دلار و نوسان آب و هوا! به مدلی از محصولات ایسوس اشاره کرد که به پردازنده پنتیوم دو هسته ای مجهز بود.

–    آقا این مدل عالیه، پنتیوم هستش، هارد 500 و گرافیک یک (منظور یک گیگابایت حافظه RAM برای کارت گرافیک است).
–    ولی من Core i3 میخوام.
–    این مدلی که بهت میگم هم مثل Core i3 هستش. دو هسته ای و فرکانسش هم مثل همونه!
–    این چند هست حالا؟
–    با دلار امروز صبح حدود یک میلیون و پانصد و بیست اما اگه قصد خرید داری قیمت دلارو چک میکنم و دقیقشو میگم.
–    باشه مرسی.

قطعاً هزینه بیش از 1.5 میلیون تومان برای مدلی مجهز به پنتیوم منطقی نیست. برخورد فروشنده نیز (که احتمالاً تصور میکرد از پشت کوه یا حوالی آن برای خرید نوت بوک آمده ام!) نیز باعث شد تا به سرعت از آن پاساژ متواری شوم! پس از آن به سراغ پاساژ ایران و فروشندگان طبقه همکف رفتیم که برخی از آنها به شدت مشغول فروش نوت بوک بودند و بازارشان حسابی گرم بود. برخی نیز مشغول بازی با تبلت بوده و بازی را به پاسخ دادن به مشتری ترجیح میدادند!

یکی از مدلهایی که دنبال خرید آن بودم Lenovo Thinkpad Edge E430 بود که با توجه به امکاناتی که داشت، محصولی خوب و مناسب به نظر می آمد. گشت و گذار برای خرید این محصول با نا امیدی همراه بود تا اینکه بر حسب اتفاق به یکی از فروشگاه های بسیار شلوغ در نزدیکی درب ورود پاساژ ایران سر زدیم. مدل دیگر Acer E1 571 بود که با توجه به بودجه محدود ما و امکاناتی که ارائه میداد گزینه ای مناسب بود.

–    نوت بوک Core i3 و حداکثر قیمت 1.5 میلیون چی دارید؟
–    (پس از خارج کردن لیست قیمت) ببین این مدل ایسوس هست، پنتیوم دو هسته ای فرکانس بالا، گرافیک دو، هارد 500 این عالیه قیمت هم یک میلیون و پونصد و هفتاد، ولی پایینتر هم میتونم بدم.
–    من Core i3 میخوام!
–    بابا اینم همونه! فرکانس با Core i3 یکیه.کیفیتش عالیه و همه چی هم داره. کیف و ماوس هم رو این مدل هست. msi هم داریم، اینم دو هسته ای هستش، ولی گرافیکش یکه.

پیش خودم پرسیدم چرا همه اصرار بر فروش Asus دارند. نکته جالب نیز این بود که هیچ کس اشاره ای به مدل پردازنده (اینکه Sandy Bridge است یا Ivy Bridge) نمیکردند و بخش قابل توجهی از نوت بوک هایی که به فروش میرفت به پردازنده Sandy Bridge مجهز بودند (دو نوت بوک کاندید ما هر دو به پردازنده های Ivy Bridge مجهز بودند). کارت گرافیک نیز جای خود را داشت و در اکثر اوقات به گفتن یک و دو بسنده میشد. در این حین در لیستی که جلویم قرار داشت نام نوت بوک Lenovo Thinkpad Edge E430 با قیمت یک میلیون و 470 هزار تومان را دیدم و پرسیدم آیا این مدل را دارد یا خیر.

–    این؟ نه این فایده نداره. دستگاه خوبی نیست، گرافیکش پایینه، ولی این ایسوسه خیلی بهتره اینو ببر.
–    نه من همینو میخوام. اگر اینو داری بگیرم وگرنه که خداحافظ.

پس از مدتی جستجو و کلنجار رفتن با من برای راضی شدن به خرید ایسوس (و قانع نشدن من)، منتظر ماندم تا نوت بوک مورد نظر از انبار بدستم برسد. در این مدت نحوه راهنمایی فروشندگاه بسیار جالب توجه بود.

–    داداش ایسوس برند اول دنیا هستش. شما میخوای Lenovo بخری این برند دومه. همیشه پایین تره (طبق کدام آمار؟).
–    پنتیوم بگیر آقا. دو هسته ای، گرافیک دو. بعد از این Core i5 هستش (پس Core i3 کجاست؟).
–    چرا اون؟ اینو بگیر که جنس اصلیه گارانتیش هم عالیه. حالا صحبت کن ولی من میگم ایسوس بگیری خیالت راحته.

خلاصه پس از نیم ساعت صبر نوت بوک E430 با گارانتی الماس رسید. یک نوت بوک پلمپ شده (هم کاور دور نوت بوک و هم جعبه)، اما پس از باز کردن با چند خط و خش روی درب نوت بوک مواجه شدم.

–    آقا این خط افتاده روش. مگه نو نیستن اینا؟
–    کو کجاست؟؟؟ نه این چیزی نیست الان پاک میشه.
–    پاک که نشد. ببین این سمتش هم هست.
–    آقا جنس نو هستش. دیدی که از پلمپ در آوردم. هیچ مشکلی نداره. الان اینو ببری خونه استفاده کنی بازم کلی خط روش میفته اینکه چیزی نیست (یعنی اینقدر جنسش بده که به این سرعت روش خط میفته؟!). حالا شما آقایی کن اینو ببر، ما هم الان به مشکل میخوریم با این دیگه از ما قبولش نمیکنن چون باز شده. شما هم استفاده کن ازش مشکلی پیش نمیاد (این نکته را به خاطر دارم که شرکت های گارانتی کننده و فروشنده ها به خاطر یک خط یا خش کوچک کاربر را متهم به انداختن نوت بوک و باطل شدن گارانتی میکنند و حالا از من میخواهند این مسئله را نادیده بگیرم).
–    (در این زمان نوت بوک را برگرداندم تا زیر آن را ببینم) آقا این که اوضاع زیرش خراب تره! پر خط و خش هستش. لاستیک های زیرش هم که ساییده شده. این کاملاً دست دوم هستش. به درد من نمیخوره. نمیخوامش.
–    بزار من برم صحبت کنم ببینم چی کار میشه کرد.

یک ربع دیگر منتظر ماندم تا به من بگوید: یا همینو ببر یا تا فردا صبر کن یکی دیگه برات بیاریم. پاسخ دادم که یک مدل دیگر را انتخاب خواهم کرد. به نزد فروشنده دوستدار ایسوس برگشتم و سراغ مدل ایسر را گرفتم.

–    آخه چرا میخوای اونو بگیری؟ اینایی که گفتم همه دو هسته ای هستن. اونی که میخوای گرافیک هم نداره. خداوکیلی من همین مدلو برا یکی خریدم کیبوردش خراب شد.
–    باشه اشکالی نداره، این مدل ایسر قیمتش و امکاناتش برام مناسبه.
–    حداقل بیا msi رو بگیر. مادربوردشو فاکسکان میزنه کیفیتش خیلی خوبه (مادربورد نوت بوک های msi رو فاکسکان میزنه؟؟؟؟).
–    من گفتم که دنبال Core i3 هستم. برای کارم باید حداقل Core i3 داشته باشم.
–    ببین فرکانس اینو، مثل همونه کاراییش حرف نداره. تازه گرافیک هم داره میتونی بازی هم باهاش اجرا کنی.
–    نه من همون مدل ایسر که انتخاب کردم رو میخوام. خواهشاً همون رو بدین.

در بازار چه خبر است؟
در نهایت با تلاش فراوان توانستم نوت بوکی که انتخاب کرده بودم را خریداری کنم. اما چند نکته جالب در این بازار (که قاعدتاً انتظار ندارم منظم و مرتب و دقیق باشد) وجود دارد که ذهن را مشغول میکند. هنوز هم فروختن یک جنس به مشتری به هر روشی حرف اول را میزند  و هنوز هم اطلاعات دقیقی به مشتری ارائه نمیشود. این در حالی است که میدانیم دفاتر نمایندگی برندهای مختلف در فواصل زمانی برای برخی فروشندگان جلسات مختلف برگزار میکنند. احتمالاً نتیجه این جلسات این بوده که دیروز دیگر سخنی از سه هسته ای و پنج هسته ای بودن پردازنده های Core i3 و Core i5 نشنیدم!

گذر چند ساعته از این بازار این مسئله را به ذهن من آورد که برخی نمایندگان و وارد کنندگان نوت بوک با هدف کسب سود بیشتر، روی مدل های مجهز به پنتیوم تمرکز کرده و آنها بیشتر از قیمتی که باید باشد به فروش میرسانند. نوت بوکی مجهز به پردازنده Core i3 به سختی یافت میشود و به همین خاطر بسیاری از اوقات کاربر با بودجه مجبور به خرید مدل های مجهز به پنتیوم خواهد شد که به قیمت بالا به فروش میرسند. خرید مدل های بسیار حرفه ای نیز بسیار دشوار است، زیرا به تعداد بسیار کم و قیمت های بسیار نجومی در بازار وجود دارند.

ارائه اطلاعات بسیار کلی و گمراه کننده همچنان پابرجاست. عدد یک و دو بیان کننده کارت گرافیک است، بدون آنکه مدلی گفته شود و فرکانس بالای پردازنده پنتیوم دلیل خوب بودن آن است. این بازی نه چندان زیبا در سال های قبل نیز وجود داشته و در حال حاضر به نحوی گریبانگیر برخی از شرکت ها شده است. اتفاق زیر بیان کننده همین مسئله است:
در یکی از نشست های خبری، مدیر یکی از شرکت های وارد کننده نوت بوک از این مسئله گله داشت که آنها برای کارت های گرافیک نوت بوک های خود از حافظه های GDDR5 با حجم یک گیگابایت استفاده میکنند که بالطبع قیمت بالاتری دارد، اما رقیب معروف آنها از حافظه های گرافیکی DDR3 (و حتی DDR2) با حجم بالاتر (و قیمت پایینتر) استفاده کرده و کالای خود را (با قیمت مشابه یا حتی بالاتر) بیشتر میفروشد. همچنین ایشان انتظار داشت رسانه ها در این زمینه به شکلی قوی وارد شده و کاربران را آگاه سازند. این در حالی است که خود این شرکت که در زمینه تولید کارت گرافیک نیز فعالیت میکند، در سالهای قبل وارد همین بازی نصب حافظه های گرافیکی بیشتر شده بود تا فروش کارت های گرافیکی خود را بالا ببرد. حالا از بین بردن این باور غلط نیاز به تلاش فراوان دارد.

پنتیوم همان Core i3 است؟
اگر قرار بود این دو با یکدیگر یکی باشند پس چرا اینتل آنها را در سری های متفاوت قرار داده است؟! نوت بوکی که خریداری کردیم به پردازنده Core i3-3120M مجهز است که از فناوری Hyper Threading و Virtualization پشتیبانی کرده و در مقایسه با سری پنتیوم حافظه Cache بیشتری دارد. در مقابل اکثر نوت بوک هایی که به ما پیشنهاد میشد عموماً به پردازنده Pentium B970 مجهز بود که فاقد این فناوری ها است و دارای فرکانس پایینتر، معماری ساخت قدیمیتر (32 نانومتر در مقابل معماری ساخت 22 نانومتری Core i3-3120M) و حافظه Cache کمتر است. بدست آوردن این اطلاعات نیز اصلاً دشوار نیست و سایت هایی همچون CPUBoss.com یا GPUBoss.com میتوانند به طور خلاصه و سریع، مقایسه ای اجمالی بین مدلهای مختلف پردازنده یا کارت گرافیک را به کاربر ارائه دهند.

نتیجه

قطعاً تمامی این موارد باعث میشود تا گستره امکانات و فرصت های استفاده از نوت بوک مجهز به Core i3 بیشتر از یک پردازنده Pentium باشد. اما به نظر میرسد هنوز یک کاربر، مشتری (یا هر چیزی که اسمش را میگذارند) تنها به عنوان یک منبع پولی در نظر گرفته میشود که باید به هر نحوی پول او را گرفت و یک کالا به او ارائه کرد که با توجه به راهنمایی های نه چندان دقیق فروشندگان، نمیتواند او را راضی نگه دارد. مسئله ارائه خدمات، گارانتی، مشتری مداری، نظارت و موارد دیگر نیز خود قصه ای طولانی دارد!

روز قبل به همراه یکی از دوستان راهی بازار پارسیان و بازار ایران شدیم تا یک نوت بوک ارزان قیمت تا سقف 1.5 میلیون تومان برای ایشان خریداری کنیم. طبق آنچه در لیست قیمت سایت سخت افزار دیده بودیم، میدانستیم که با این میزان هزینه میتوانیم یک نوت بوک ساده 15.6 اینچی مجهز به پردازنده Core i3 (سری Ivy Bridge) مجهز به چهار گیگابایت RAM و یک هارددیسک 500 گیگابایتی خریداری کنیم.

ابتدا به سراغ پاساژ پارسیان و یکی از نمایندگان فروش سازگار در طبقه اول زیر همکف رفتیم و درباره محصولی با این مشخصات سوال کردیم. فروشنده پس از اعلام وضعیت خراب بازار، افزایش قیمت ها و دلار و نوسان آب و هوا! به مدلی از محصولات ایسوس اشاره کرد که به پردازنده پنتیوم دو هسته ای مجهز بود.

-آقا این مدل عالیه، پنتیوم هستش، هارد 500 و گرافیک یک (منظور یک گیگابایت حافظه RAM برای کارت گرافیک است).

-ولی من Core i3 میخوام.

-این مدلی که بهت میگم هم مثل Core i3 هستش. دو هسته ای و فرکانسش هم مثل همونه!

-این چند هست حالا؟

-با دلار امروز صبح حدود یک میلیون و پانصد و بیست اما اگه قصد خرید داری قیمت دلارو چک میکنم و دقیقشو میگم.

-باشه مرسی.

قطعاً هزینه بیش از 1.5 میلیون تومان برای مدلی مجهز به پنتیوم منطقی نیست. برخورد فروشنده نیز (که احتمالاً تصور میکرد از پشت کوه یا حوالی آن برای خرید نوت بوک آمده ام!) نیز باعث شد تا به سرعت از آن پاساژ متواری شوم! پس از آن به سراغ پاساژ ایران و فروشندگان طبقه همکف رفتیم که برخی از آنها به شدت مشغول فروش نوت بوک بودند و بازرشان حسابی گرم بود. برخی نیز مشغول بازی با تبلت بوده و بازی را به پاسخ دادن به مشتری ترجیح میدادند!

یکی از مدلهایی که دنبال خرید آن بودم Lenovo Thinkpad Edge E430 بود که با توجه به امکاناتی که داشت، محصولی خوب و مناسب به نظر می آمد. گشت و گذار برای خرید این محصول با نا امیدی همراه بود تا اینکه بر حسب اتفاق به یکی از فروشگاه های بسیار شلوغ در نزدیکی درب ورود پاساژ ایران سر زدیم. مدل دیگر Acer E1 571 بود که با توجه به بودجه محدود ما و امکاناتی که ارائه میداد گزینه ای مناسب بود.

-نوت بوک Core i3 و حداکثر قیمت 1.5 میلیون چی دارید؟

-(پس از خارج کردن لیست قیمت) ببین این مدل ایسوس هست، پنتیوم دو هسته ای فرکانس بالا، گرافیک دو، هارد 500 این عالیه قیمت هم یک میلیون و پونصد و هفتاد، ولی پایینتر هم میتونم بدم.

-من Core i3 میخوام!

-بابا اینم همونه! فرکانس با Core i3 یکیه.کیفیتش عالیه و همه چی هم داره. کیف و ماوس هم رو این مدل هست. msi هم داریم، اینم دو هسته ای هستش، ولی گرافیکش یکه.

پیش خودم پرسیدم چرا همه اصرار بر فروش Asus دارند. نکته جالب نیز این بود که هیچ کس اشاره ای به مدل پردازنده (اینکه Sandy Bridge است یا Ivy Bridge) نمیکردند و بخش قابل توجهی از نوت بوک هایی که به فروش میرفت به پردازنده Sandy Bridge مجهز بودند (دو نوت بوک کاندید ما هر دو به پردازنده های Ivy Bridge مجهز بودند). کارت گرافیک نیز جای خود را داشت و در اکثر اوقات به گفتن یک و دو بسنده میشد. در این حین در لیستی که جلویم قرار داشت نام نوت بوک Lenovo Thinkpad Edge E430 با قیمت یک میلیون و 470 هزار تومان را دیدم و پرسیدم آیا این مدل را دارد یا خیر.

-این؟ نه این فایده نداره. دستگاه خوبی نیست، گرافیکش پایینه، ولی این ایسوسه خیلی بهتره اینو ببر.

-نه من همینو میخوام. اگر اینو داری بگیرم وگرنه که خداحافظ.

پس از مدتی جستجو و کلنجار رفتن با من برای راضی شدن به خرید ایسوس (و قانع نشدن من)، منتظر ماندم تا نوت بوک مورد نظر از انبار بدستم برسد. در این مدت نحوه راهنمایی فروشندگاه بسیار جالب توجه بود.

-داداش ایسوس برند اول دنیا هستش. شما میخوای Lenovo بخری این برند دومه. همیشه پایین تره (طبق کدام آمار؟).

-پنتیوم بگیر آقا. دو هسته ای، گرافیک دو. بعد از این Core i5 هستش (پس Core i3 کجاست؟).

-چرا اون؟ اینو بگیر که جنس اصلیه گارانتیش هم عالیه. حالا صحبت کن ولی من میگم ایسوس بگیری خیالت راحته.

خلاصه پس از نیم ساعت صبر نوت بوک E430 با گارانتی الماس رسید. یک نوت بوک پلمپ شده (هم کاور دور نوت بوک و هم جعبه)، اما پس از باز کردن با چند خط و خش روی درب نوت بوک مواجه شدم.

-آقا این خط افتاده روش. مگه نو نیستن اینا؟

-کو کجاست؟؟؟ نه این چیزی نیست الان پاک میشه.

-پاک که نشد. ببین این سمتش هم هست.

-آقا جنس نو هستش. دیدی که از پلمپ در آوردم. هیچ مشکلی نداره. الان اینو ببری خونه استفاده کنی بازم کلی خط روش میفته اینکه چیزی نیست (یعنی اینقدر جنسش بده که به این سرعت روش خط میفته؟!). حالا شما آقایی کن اینو ببر، ما هم الان به مشکل میخوریم با این دیگه از ما قبولش نمیکنن چون باز شده. شما هم استفاده کن ازش مشکلی پیش نمیاد (این نکته را به خاطر دارم که شرکت های گارانتی کننده و فروشنده ها به خاطر یک خط یا خش کوچک کاربر را متهم به انداختن نوت بوک و باطل شدن گارانتی میکنند و حالا از من میخواهند این مسئله را نادیده بگیرم).

-(در این زمان نوت بوک را برگرداندم تا زیر آن را ببینم) آقا این که اوضاع زیرش خراب تره! پر خط و خش هستش. لاستیک های زیرش هم که ساییده شده. این کاملاً دست دوم هستش. به درد من نمیخوره. نمیخوامش.

-بزار من برم صحبت کنم ببینم چی کار میشه کرد.

یک ربع دیگر منتظر ماندم تا به من بگوید: یا همینو ببر یا تا فردا صبر کن یکی دیگه برات بیاریم. پاسخ دادم که یک مدل دیگر را انتخاب خواهم کرد. به نزد فروشنده دوستدار ایسوس برگشتم و سراغ مدل ایسر را گرفتم.

-آخه چرا میخوای اونو بگیری؟ اینایی که گفتم همه دو هسته ای هستن. اونی که میخوای گرافیک هم نداره. خداوکیلی من همین مدلو برا یکی خریدم کیبوردش خراب شد.

-باشه اشکالی نداره، این مدل ایسر قیمتش و امکاناتش برام مناسبه.

-حداقل بیا msi رو بگیر. مادربوردشو فاکسکان میزنه کیفیتش خیلی خوبه (مادربورد نوت بوک های msi رو فاکسکان میزنه؟؟؟؟).

-من گفتم که دنبال Core i3 هستم. برای کارم باید حداقل Core i3 داشته باشم.

-ببین فرکانس اینو، مثل همونه کاراییش حرف نداره. تازه گرافیک هم داره میتونی بازی هم باهاش اجرا کنی.

-نه من همون مدل ایسر که انتخاب کردم رو میخوام. خواهشاً همون رو بدین.

در بازار چه خبر است؟

در نهایت با تلاش فراوان توانستم نوت بوکی که انتخاب کرده بودم را خریداری کنم. اما چند نکته جالب در این بازار (که قاعدتاً انتظار ندارم منظم و مرتب و دقیق باشد) وجود دارد که ذهن را مشغول میکند. هنوز هم فروختن یک جنس به مشتری به هر روشی حرف اول را میزند و هنوز هم اطلاعات دقیقی به مشتری ارائه نمیشود. این در حالی است که میدانیم دفاتر نمایندگی برندهای مختلف در فواصل زمانی برای برخی فروشندگان کلاس های آموزشی برگزار میکنند. احتمالاً نتیجه این کلاس ها این بوده که دیروز دیگر سخنی از سه هسته ای و پنج هسته ای بودن پردازنده های Core i3 و Core i5 نشنیدم!

گذر چند ساعته از این بازار این مسئله را به ذهن من آورد که برخی نمایندگان و وارد کنندگان نوت بوک با هدف کسب سود بیشتر، روی مدل های مجهز به پنتیوم تمرکز کرده و آنها بیشتر از قیمتی که باید باشد به فروش میرسانند. نوت بوکی مجهز به پردازنده Core i3 به سختی یافت میشود و به همین خاطر بسیاری از اوقات کاربر با بودجه مجبور به خرید مدل های مجهز به پنتیوم خواهد شد که به قیمت بالا به فروش میرسند. خرید مدل های بسیار حرفه ای نیز بسیار دشوار است، زیرا به تعداد بسیار کم و قیمت های بسیار نجومی در بازار وجود دارند.

ارائه اطلاعات بسیار کلی و گمراه کننده همچنان پابرجاست. عدد یک و دو بیان کننده کارت گرافیک است، بدون آنکه مدلی گفته شود و فرکانس بالای پردازنده پنتیوم دلیل خوب بودن آن است. این بازی نه چندان زیبا در سال های قبل نیز وجود داشته و در حال حاضر به نحوی گریبانگیر برخی از شرکت ها شده است. اتفاق زیر بیان کننده همین مسئله است:

در یکی از نشست های خبری، مدیر یکی از شرکت های وارد کننده نوت بوک از این مسئله گله داشت که آنها برای کارت های گرافیک نوت بوک های خود از حافظه های GDDR5 با حجم یک گیگابایت استفاده میکنند که بالطبع قیمت بالاتری دارد، اما رقیب معروف آنها از حافظه های گرافیکی DDR3 (و حتی DDR2) با حجم بالاتر (و قیمت پایینتر) استفاده کرده و کالای خود را (با قیمت مشابه یا حتی بالاتر) بیشتر میفروشد. همچنین ایشان انتظار داشت رسانه ها در این زمینه به شکلی قوی وارد شده و کاربران را آگاه سازند. این در حالی است که خود این شرکت که در زمینه تولید کارت گرافیک نیز فعالیت میکند، در سالهای قبل وارد همین بازی نصب حافظه های گرافیکی بیشتر شده بود تا فروش کارت های گرافیکی خود را بالا ببرد. حالا از بین بردن این باور غلط نیاز به تلاش فراوان دارد.

پنتیوم همان Core i3 است؟

اگر قرار بود این دو با یکدیگر یکی باشند پس چرا اینتل آنها را در سری های متفاوت قرار داده است؟! نوت بوکی که خریداری کردیم به پردازنده Core i3-3120M مجهز است که از فناوری Hyper Threading و Virtualization پشتیبانی کرده و در مقایسه با سری پنتیوم حافظه Cache بیشتری دارد. در مقابل اکثر نوت بوک هایی که به ما پیشنهاد میشد عموماً به پردازنده Pentium B970 مجهز بود که فاقد این فناوری ها است و دارای فرکانس پایینتر، معماری ساخت قدیمیتر (32 نانومتر در مقابل معماری ساخت 22 نانومتری Core i3-3120M) و حافظه Cache کمتر است. قطعاً تمامی این موارد باعث میشود تا گستره امکانات و فرصت های استفاده از نوت بوک مجهز به Core i3 بیشتر از یک پردازنده Pentium باشد. اما به نظر میرسد هنوز یک کاربر، مشتری (یا هر چیزی که اسمش را میگذارند) تنها به عنوان یک منبع پولی در نظر گرفته میشود که باید به هر نحوی پول او را گرفت و یک کالا به او ارائه کرد که با توجه به راهنمایی های نه چندان دقیق فروشندگان، نمیتواند او را راضی نگه دارد. مسئله ارائه خدمات، گارانتی، مشتری مداری، نظارت و موارد دیگر نیز خود قصه ای طولانی دارد!