در این تست فقط یک کارت گرافیک حضور نداشت، بلکه چهار کارت گرافیک بود که هر کدام 300،000 یوآن (تقریباً 42000 دلار آمریکا) ارزش داشتند. با این حال، H100 به خودی خود دقیقاً یک کارت گرافیک نیست، بلکه یک GPGPU (General Purpose) GPU یا همان شتاب دهنده هوش مصنوعی برای بارهای کاری پیشرفته در مرکز داده است. با این حال، هیچ چیزی نباید مانع استفاده از نسخه PCI Express در یک رایانه رومیزی معمولی برای تست کردن Hopper H100 در بازی شود، چیزی که در این مورد اتفاق افتاد.
انویدیا به صورت رسمی از پردازنده گرافیکی H100 Hopper رونمایی کرد
Hopper H100 یک کارت گرافیک گیمینگ نیست، پس نباید از آن توقعی داشت
انویدیا H100 دارای پردازنده گرافیکی GH100 با 14592 هسته CUDA است. این کارت از ظرفیت 80 گیگابایت HBM3 متصل به یک گذرگاه حافظه 5120 بیتی استفاده می‌کند (پنج پشته HBM که هر کدام به یک گذرگاه 1024 بیتی متصل هستند). یعنی حداکثر پهنای باند این پردازنده گرافیکی 2 ترابایت بر ثانیه است. نسخه PCIe در واقع یکی از اولین پردازنده‌های گرافیکی NVIDIA است که از رابط PCI Express 5.0 استفاده می‌کند چیزی که در سری‌های گیمنیگ موجود نیست.
مهم‌تر از آن، H100 PCIe فن ندارد. این یک پردازنده گرافیکی ویژه مرکز داده است که در سرورهای رک نصب می‌شود، بنابراین به یک خنک کننده خارجی نیاز دارد. این یوتیوبر که قصد استفاده از Hopper H100 برای تست به عنوان یک کارت گرافیک بازی را داشت، به سادگی یک فن دمنده سفارشی را در یک سمت اضافه کرد که برای پوشش 350 وات TDP برای این مدل کافی بود (به خاطر داشته باشید که نسخه SXM به عنوان 700 وات رتبه بندی شده است).
اما به حر حال اجرای H100 روی چنین سیستمی نیاز به کمی کار دارد. مشکل اصلی عدم وجود خروجی نمایشگر است. این بدان معناست که کارت گرافیک ثانویه مورد نیاز است. علاوه بر این، کارت‌های مرکز داده مانند سری GRID (برای استریم بازی‌های ابری) کار نمی‌کنند، اما راهی وجود دارد که سیستم را فریب دهد تا این کارت‌ها را شناسایی کند. این دقیقاً همان کاری است که برای فعال کردن GPU انجام شد که پشتیبانی از ردیابی پرتو را نیز باز می‌کند.
در نهایت H100 می‌تواند بازی‌ها را اجرا کند، اما عملکرد چیزهای زیادی را می‌خواهد. این سیستم برای قرار دادن H100 در حالت پرمصرف تلاش می‌کند، بنابراین می‌توان مصرف انرژی زیر 100 وات و عملکرد مطابق با پردازنده‌های گرافیکی گیمینگ رده پایینی همچون سری GTX 16 یا حتی گرافیک یکپارچه Radeon 610M را مشاهده کرد.
H100 دارای واحدهای عملیاتی شطرنجی (ROP) بسیار کمتری نسبت به کارت‌های گرافیکی مانند RTX 4090 (160 در مقابل 24) است که یک گلوگاه برای چنین حجم کاری حساب می‌شود. علاوه بر این، تنها 4 مورد از 112 TPC (خوشه پردازش بافت) قادر به باز کردن بارهای گرافیکی هستند و هیچ درایور بهینه شده‌ی بازی برای سری مرکز داده وجود ندارد. در واقع مهم‌ترین نکته همین عدم وجود یک میان افزار برای رسیدن به حداکثر کارایی این سخت افزار در هنگام اجرای بازی است.
مطمئنا H100 یک کارت گرافیک گیمینگ نیست و انویدیا هم هیچ تلاشی برای بهینه کردن آن جهت اجرای بازی انجام نخواهد داد. این ویدیو در مورد تفاوت‌های سری بازی و دیتاسنتر آموزش می‌دهد. همچنین توضیح می‌دهد که چرا نباید از آن کارت‌های گرافیک گران قیمت برای انجام بازی استفاده کرد. البته این ویدیو به زبان چینی است، اما اگر ویژگی زیرنویس خودکار آن برای شما فعال شود می‌توانید از آن استفاده کنید.
مطالب مرتبط:
توسط 
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید