اصطلاحات کامپیوتری (بخش هفتم)

LED

LED مخفف کلمات Light Emitted Diode است و به دلیل مصرف پایین و نور تولیدی مناسب مورد توجه بسیاری از شرکت ها قرار گرفت. این وسایل ابتدا در لوازم الکترونیکی جهت تعیین وضعیت روشن یا خاموش بودن مورد استفاده قرار گرفت (البته تنها با نور قرمز رنگ). پس از اهمیت یافتن مصرف بهینه انرژی، دیود های نوری با تغییر در ساختار فیزیکی، در رنگ ها، طول موج و شدت نوردهی مختلف تولید گردیدند. هم اکنون این نوع قطعه در اکثر قطعات الکترونیکی و مخصوصا در صنعت خودروسازی استفاده می شود و به دلیل عدم وجود پرتوهای مادون قرمز و ماورا بنفش، مشکلی برای چشم انسان بوجود نمی اورد. هم اکنون در ساخت صفحه نمایش ها، به جای استفاده از لامپ فلورسنت، از دیودهای نوری ستفاده می شود. میزان روشنایی این لامپ ها در صنعت خودروسازی و لوازم الکترونیکی در حدود 100 کاندلا و در صفحه نمایش ها میزان 300 کاندلا است.

TDP

مخفف کلمات Thermal Design Power است که در قطعات الکترونیکی نشان دهنده توان مصرفی است. TDP در صنعت کامپیوتر، در پردازنده ها بیش از سایر قطعات مورد توجه قرار می گیرد. واحد سنجش TDP، وات در ساعت است. میزان TDP درج شده روی محصولات الکترونیکی، نشان دهنده میانگین میزان مصرف است و در حداقل و حداکثر بار پردازشی متفاوت است. هر خانواده از پردازنده ها، میزان مصرف یکسانی دارند و به عنوان مثال پردازنده های شش هسته ای Phenom II با هسته Thuban، دارای میزان مصرف 125 وات در ساعت است. حداکثر میزان مصرف در پردازنده های اینتل نیز 135 وات است.

OSD

مخفف کلمات On Screen Display است و در صفحه نمایش ها مورد استفاده قرار می گیرد. تلویزیون ها اولین دستگاه هایی بودند که سیستم OSD روی آنها قرار گرفت. پیش از آن جهت اعمال تنظیمات روی تلویزیون ها، تنها می توانستید از Volume های تعبیه شده روی آنها استفاده کنید و هیچ اطلاعاتی روی صفحه نمایش دیده نمی شد. پس از ساخت ریموت کنترل برای تلویزیون ها،  سیستم OSD روی تلویزیون ها معرفی گردید و قابلیت نمایش اطلاعات لازم شامل میزان بلندی صدا و تنظیمات تصویر را روی صفحه نمایش به وجود آورد. پس از استقبال از این قابلیت، استفاده از آن در صفحه نمایش های کامپیوتر نیز رواج یافت.