به گزارش TheVerge فضاپیمای اوریون پس از یک ماموریت تاریخی در اطراف ماه، با موفقیت کامل به خانه بازگشت و در اقیانوس آرام سقوط کرد. این کپسول بدون خدمه در حدود ساعت 12:40 عصر یکشنبه به وقت شرق به اقیانوس آرام در نزدیکی باخا کالیفرنیا مکزیک فرود آمد و پایان ماموریت برجسته آرتمیس 1 را نشان داد.
تمامی مراحل فرود به خوبی انجام شده است
این کپسول هنگام بازگشت به زمین به سرعت حدود 24،500 مایل (38616 کیلومتر) در ساعت رسید، در حالی که سپر حرارتی آن دمای سوزان حدود 5،000 درجه فارنهایت (2760 سانیگراد) را حفظ کرد. اوریون در مجموع 1.4 میلیون مایل (2252600 کیلومتر) در فضا در مدت 25.5 روز سفر کرد.
با ورود مجدد به جو زمین، کپسول اوریون با موفقیت یک مانور ورود پرش انجام داد، که در آن اوریون در اتمسفر بالایی زمین فرو رفت و قبل از ورود دوباره به سمت بیرون متمایل شد. قرار است این حرکت به فضاپیما کمک کند تا در محل تعیین شده فرود بیاید و اولین اقدام برای فضاپیمایی است که برای حمل انسان طراحی شده است.
هنگامی که این کپسول به حدود 24000 فوت (7300 متر) از سطح زمین رسید، شروع به استفاده از چترهای خود کرد تا به کاهش سرعت آن در هنگام فرود به اقیانوس آرام کمک کند. نیروی دریایی ایالات متحده فرآیند بازیابی فضاپیما را تنها مدت کوتاهی پس از سقوط آغاز کرد، اما تکمیل آن چندین ساعت کشیده است.
تجزیه و تحلیل دادهها برای تضمین ایمنی فضانوردان
اکنون که اوریون به زمین بازگشته است، ناسا شروع به گرفتن دادهها از مانکنهای مجهز به حسگر میکند تا بتواند برای ماموریتهای آتی با حضور انسان آماده شود. دومین ماموریت آرتمیس ناسا که برای سال 2024 برنامه ریزی شده است، گروهی از فضانوردان را به دور ماه خواهد فرستاد. این آژانس قصد دارد در نهایت انسانها را در طول ماموریت آرتمیس 3 به سطح ماه بازگرداند و این فرآیند ممکن است تا سال 2026 رخ ندهد.
بیل نلسون، مدیر ناسا در بیانیهای گفت:
«از پرتاب قدرتمندترین موشک جهان تا سفر استثنایی به دور ماه و بازگشت به زمین، این آزمایش پرواز یک گام بزرگ رو به جلو در نسل آرتمیس در اکتشافات ماه است. امروز یک پیروزی بزرگ برای ناسا، ایالات متحده، شرکای بین المللی ما و کل بشریت است.
فضاپیمای سیستم پرتاب فضایی (SLS) ناسا، پس از چندین تاخیر در 16 نوامبر (25 آبان) از زمین بلند شد و کپسول اوریون را در یک ماموریت به دور ماه چرخاند. این کپسول از فاصله 81 مایلی (130 کیلومتری) سطح ماه عبور کرد و سپس از فاصله 57000 مایلی (91700 کیلومتری) دورتر از ماه منفجر شد، جایی که برای حدود یک هفته وارد مداری دوردست شد. حدود نیمی از ماموریت، فضاپیما به فاصله 268563 مایلی (432117 مایلی) از زمین رسید که دورترین فاصلهای است که یک فضاپیمای طراحی شده برای جا به جایی انسان طی کرده است.
مطالب مرتبط:
خیلی اطلاعاتی در مورد هوا فضا ندارم. ی موضوعی ک برام سواله، اینه ک وقتی ی اتفاقی که 50 سال پیش افتاده، چرا تکرارش اینقدر بزرگ و سخت شده ک تازه میگن سه چهار سال دیگه ممکنه تکرارش اتفاق بیافته. زمین ک همون زمینه، ماهم همون ماه، اگه همون فناوری فریز شده باشه و هیچ پیشرفتی هم نکرده باشه، ب سادگی باید تکرار بشه الان.
کسی جوابشو میدونه؟ سواله برام واقعا.
واقعا برای من هم سوال هست. چرا؟
ناسا یه دونه باشه