تکنولوژی دیجیتال دنیای بسیار پیچیده و به همان اندازه عجیبی است. امکان ندارد در هیچ یک از بخش های دیگر علم و صنعت ببینید دستگاهی که 5 سال پیش یک انقلاب به حساب می آمده حالا هیچ طرفداری ندارد. برای دیدن نمونه های این ادعا هم لازم نیست جای دوری بروید. ماشین ها را ببینید که موستانگ های دهه 80 هنوز هم بعد از 30 سال زیبا و چشم نواز هستند و توان فنی آنها هم از بسیاری خودروهای امروزی بیشتر است. اما گجت های دیجیتال این طور نیستند. عمرشان به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسد و تازه در همان زمان هم قدیمی و بی مصرف به نظر می رسند. با این حال دستگاهی بوده که نه تنها توانسته نام خود را در تاریخ تکنولوژی تجهیزات دیجیتالی ثبت کند، بلکه باعث تغییر ساختار موسیقی جهان نیز شده است. آیپاد روز گذشته 15 ساله شد.
احتمالا اگر شما هم در حال سپری کردن دهه سوم زندگیتان باشید نوارهای کاست را به خوبی به یاد می آورید. 60 دقیقه از موسیقی مورد علاقه شما که روی این کاست ها ضبط میشد و برای گوش دادنشان می بایست ضبط صوتی پیدا می کردید که مدرن ترین آنها با باتری کار میکردند و همراه همیشگی سفرهای خانوادگی بودند. مدت ها طول کشید تا واکمن سونی بتواند گوش دادن به کاست ها را یک گام به پیش ببرد و در سال های دهه 60 و 70 خودمان بارها و بارها افرادی را دیده بودیم که یک واکمن در دست دارند و به آهنگ های دلخواهشان در یک بازه 60 دقیقه ای تکراری گوش می دادند.
اما وقتی فرمت های مختلف موسیقی برای کاربردهای خانگی تازه در حال جان گرفتند بودند، اپل بود که در 23 اکتبر سال 2001 و در حالی که مردم جهان به تازگی متوجه شده بودند قرار نیست در سال 2000 همه چیز به پایان برسد، مدیرعامل محبوب خود را که بیشتر از یک مدیر به یک ستاره راک شبیه بود روی صحنه کنفرانس فرستاد تا دستگاهی را معرفی کند که رکوردهای بسیار زیادی را به نام خود ثبت کرد. آیپاد آمده بود تا دنیای عاشقان موزیک را برای همیشه دگرگون کند. نسل اول آیپادها در بهترین حالت تنها 10 گیگابایت حافظه داشت و برای ارتباط را رایانه های مک نیز از پورت FireWire استفاده می کرد. البته این دستگاه ها قابل سازگاری با ویندوز نبودند و به همین دلیل فروش محدودتری داشتند. اما اپل سال بعد و شاید برای اولین بار سعی کرد با مایکروسافت و پنجره هایش کنار بیاید و از آنجا بود که انفجار فروش این دستگاه ها شروع شد.
کمی بعدتر خانواده آیپادها شلوغ تر شدند و آیپاد مینی، آیپاد شافل، آیپاد نانو و بعدتر هم آیپاد تاچ به مدل اولیه که حالا آیپاد کلاسیک نام داشت پیوستند. اپل برای هر سلیقه ای و با هر ابعادی آیپاد تولید می کرد و دوست داران موسیقی که تمایلی برای درگیر شدن با دنیای موبایل ها نداشتند آیپاد را به عنوان یک الهه باستانی می پرستیدند. محبوبیت آیپادها آنقدر زیاد بود که همه شرکت های کوچک و بزرگ جهان به ساختن موزیک پلیر روی آوردند، اما جادوی آیپاد همه آنها را ناکام گذاشت تا امپراطوری اپل پس از مدت ها حس تسلط بر جهان را به دست آورد. در سال 2007 اعلام شد اپل توانسته است یکصد میلیون آیپاد در سراسر جهان به فروش برساند و آن را به پرفروش ترین دستگاه پخش کننده موسیقی تاریخ تبدیل کند. در سال 2008 اپل بهترین دوره مالی خود تا آن زمان را پشت سر می گذاشت و از درآمد 9.6 میلیارد دلاری خود، 42 درصد آن را به لطف آیپادها به دست آورده بود. آخرین آمار این دستگاه فروش بیش از 350 میلیون عددی آن را نشان می دهد و البته هنوز هم بخشی از وب سایت اپل به این محصولات جذاب تعلق دارد.
با این حال دیگر خبری از آن خانواده پر جمعیت نیست و آخرین محصول بروزشده از آیپادها، نسل ششم آیپاد تاچ است که در سال 2015 عرضه شده بود. در دنیایی که عمر تلفن های هوشمند با همه امکانات و زرق برقی که دارند به کمتر از یک سال رسیده، خریدن یک آیپاد گران قیمت که تنها بخشی از کارکرد گوشی های موبایل را ارائه می کند چندان منطقی به نظر نمی رسد. با این حال آیپاد پرچم دار دوره ای از تاریخ تکنولوژی گجت های دیجیتال بود که اصالت در ارائه امکانات در آن حرف اول را می زدند و یک دستگاه تنها برای یک هدف خاص ساخته می شد. احتمالا از این پس هرگز شاهد تولید چنین محصولاتی نخواهیم بود. اما باید به افتخار اپل و به افتخار آیپاد که تنها هدفش همراهی همیشگی با عاشقان موسیقی بود کلاه از سر برداشت.
برای اطلاع از جدیدترین اخبار دنیای دیجیتال، قیمت انواع قطعات سخت افزاری و تجهیزات الکترونیکی، آگاهی از اخبار مرتبط با تکنولوژی از جمله نوسان قیمت ارز، تصاویر، ویدئوها و مطالب آموزشی اختصاصی به کانال تلگرام وب سایت سخت افزار بپیوندید: telegram.me/sakhtafzarmag
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید