بررسی برخی چالش های DX12 برای دو برند انویدیا و AMD (بخش نخست)

در خلال سطور مطلبی که ساعاتی قبل آن را از نظر گذراندید به اظهار نظر هایی از سازندگان بازی Hitman یعنی اعضای استودیو IO Interactive اشاره شد که بر چالش های موجود بر سر راه استفاده ی مناسب از تکنیک پردازش نا همگام دلالت داشتند. حال در این مطلب قصد داریم تا از زاویه ای دیگر به این موضوع بنگریم.

تکنیک پردازش نا همگام تکنیک نوینی است که بهره گیری از آن به مدد توانایی های موجود در واسط برنامه نویسی Direct X 12 در اختیار سازندگان بازی های کامپیوتری قرار گرفته و در طی ماه های اخیر سبب ساز پیدایش بحث های فراوانی بوده است. در واقع با نظر به بحث های مذکور شاید بتوان تکنیک پردازش نا همگام را به عنوان یک تهدید برای شرکت انویدیا و همچنین یک فرصت برای شرکت AMD در وادی نسبتاً تجربه نشده ی Direct X 12 برای موفقیت یا شکست قلمداد کرد. اما مسلماً قابلیت های موجود در واسط برنامه نویسی سطح پایین Direct X 12 تنها به وجود تکنیک پردازش نا همگام محدود نمی شود و در این میان این واسط برنامه نویسی نوین قابلیت های دیگری را نیز در دل خود جای داده است. قابلیت هایی که هر کدام از آن ها می توانند چالش تازه ای (اعم از مثبت یا منفی) را در برابر دو شرکت انویدیا و AMD قرار دهند. بنا بر این مسلماً در وادی Direct X 12 علاوه بر چالش های مربوط به تکنیک پردازش نا همگام ، تهدید ها و فرصت های دیگری نیز پیش روی محصولات دو برند نام آشنای قرمز و زرد قرار گرفته است که شاید بتوانند در ادامه ی کار معادلات جاری را تا حد قابل توجهی بر هم زنند. بر همین اساس در مطلب پیش رو قصد داریم به بررسی دو نکته ی مهم بپردازیم. نخست این که چرا تکنیک پردازش نا همگام به عنوان یک تهدید برای کارت های گرافیک برند انویدیا (و در عین حال یک فرصت برای محصولات AMD) در دنیای Direct X 12 محسوب می شود و دوم این که فرصت های موجود در وادی Direct X 12 برای کارت های گرافیک برند انویدیا (که کم و بیش می توانند تهدیدی برای محصولات شرکت رقیب یعنی AMD به شمار روند) چه خواهد بود؟ به این ترتیب در بخش نخست این مطلب بر روی نکته ی نخست یعنی بررسی چالش های مربوط به تکنیک پردازش نا همگام متمرکز می شویم و در بخش دوم آن نیز به سراغ بررسی سایر تهدید ها و فرصت های موجود در وادی Direct X 12 برای محصولات دو برند قرمز و زرد خواهیم رفت (البته تنها به بررسی برخی از آن ها خواهیم پرداخت).

تا پیش از این بحث نا توانی کارت های گرافیک برند انویدیا در امر بهره گیری از قابلیت های مربوط به تکنیک پردازش نا همگام تنها ادعایی بود که توسط برخی از سران شرکت AMD مطرح می شد. اما در حال حاضر و با عرضه شدن نخستین موج از بازی های کامپیوتری تولید شده بر اساس ویژگی های واسط برنامه نویسی Direct X 12 به بازار، این ادعا کم و بیش به حقیقت تبدیل گردیده و دیگر بر همگان ثابت شده است که محصولات شرکت انویدیا توان بهره گیری از تکنیک پردازش نا همگام را ندارند. در واقع در حین فرآیند اجرای بازی های کامپیوتری جدید مبتنی بر واسط برنامه نویسی  Direct X 12 شاهد این نکته هستیم که عناوین مذکور بر روی کارت های گرافیک انویدیا در حالت غیر فعال بودن تکنیک پردازش نا همگام تا حد قابل ملاحظه ای بهتر از زمان فعال بودن این تکنیک اجرا می شوند و میزان فریم های خروجی دریافت شده از آن ها ثبات بیشتری را نسبت به فعال بودن تکنیک پردازش نا همگام از خود به نمایش می گذارد. به همین دلیل شرکت انویدیا در آپدیت های جدید ارائه شده برای درایور کارت های گرافیک خود به غیر فعال ساختن امکان اجرای تکنیک پردازش نا همگام پرداخته است تا به این وسیله محصولات این شرکت عملکرد بهتری را در زمینه اجرای بازی های جدید ساخته شده بر اساس ویژگی های موجود در واسط برنامه نویسی Direct X 12 از خود به نمایش بگذارند. بنا بر این دیگر شک و شبهه ی خاصی در زمینه ی عدم توانایی محصولات فعلی انویدیا از قابلیت های تکنیک پردازش نا همگام وجود ندارد و تنها می توان این پرسش را مطرح ساخت که به موجب این نقص چه چیزی از کف دارندگان کارت های گرافیک برند انویدیا خواهد رفت و در آن سوی قضیه چه چیزی عاید استفاده کنندگان از پردازنده های گرافیکی برند AMD خواهد شد؟ برای پاسخ به این پرسش می توان به فراهم آمدن امکان اجرای چند فرآیند پردازشی به شکل هم زمان و به صورت موازی توسط پردازنده ی گرافیکی سیستم های کامپیوتری اجرا کننده ی بازی های مبتنی بر Direct X 12 در تکنیک پردازش نا همگام اشاره کرد. امری که در کارت های گرافیک برند AMD در موتور پردازش نا همگام  نمود می یابد. در واقع به موجب بهره گیری از تکنیک پردازش نا همگام در بازی های کامپیوتری مبتنی بر واسط برنامه نویسی Direct X 12 ، کارت های گرافیک AMD قادر به پردازش چندین دستور گرافیکی به شکل هم زمان هستند؛ آن هم بدون ایستادن در صف انتظار و اجبار به پایان یافتن فرآیند پردازشی پیشین به منظور اجرا شدن نوبتی. حتی به مدد استفاده از این تکنیک نوین دستور های پردازشی مستقل خواهند توانست به شکل هم زمان و ترکیبی در موتور پردازشی کارت های گرافیک اجرا کننده ی دستورات مذکور مورد اجرا قرار گیرند. به این ترتیب بهره گیری از توانایی های موجود در تکنیک پردازش نا همگام که خود مبتنی بر بهره گیری از واسط برنامه نویسی Direct X 12 خواهد بود قادر به کاستن از تاخیر های موجود در امر اجرای فرآیند های پردازشی مربوط به بازی های کامپیوتری جدید و بهینه تر ساختن فرآیند اجرای بازی های کامپیوتری ساخته شده بر اساس واسط برنامه نویسی Direct X 12 بود. قابلیتی که دارندگان کارت های گرافیک برند انویدیا هیچ بهره ای از آن نخواهند داشت. اما شاید نکته ی تاریک قضیه برای علاقه مندان به برند انویدیا این باشد که طی روز های اخیر شاهد انتشار شایعات مختلفی هستیم مبنی بر این که نا سازگاری محصولات انویدیا با تکنیک پردازش نا همگام تنها منحصر به معماری مکسول نیست و این نا سازگاری در کارت های گرافیک جدید این برند که از معماری پاسکال استفاده می کنند نیز وجود خواهد داشت. البته این شایعات هنوز به طور رسمی مورد تایید قرار نگرفته اند و در حال حاضر تنها در حد همان شایعه مطرح هستند. اما در صورت تایید آن ها به نظر می رسد که علاقه مندان به کارت های گرافیک تولید شده به دست شرکت انویدیا باید در معماری پاسکال نیز قید بهره گیری از تکنیک پردازش نا همگام را بزنند. با این حال حتی در صورت تایید این شایعات نمی توان کار شرکت انویدیا در دنیای Direct X 12 را به طور کامل تمام شده قلمداد کرد. چرا که هنوز هم پتانسیل های فراوانی در وادی Direct X 12 در اختیار شرکت انویدیا قرار دارد که این شرکت قادر است به موجب بهره برداری از آن ها از میدان رقابت در وادی Direct X 12 سر بلند بیرون آید. در بخش دوم و پایانی این مطلب که تا ساعاتی دیگر قادر به مشاهده ی آن خواهید بود، به بررسی برخی از این پتانسیل ها خواهیم پرداخت.