یک کمیسیونر اطلاعات انگلستان اظهار داشت که از استفاده سودجویانه، نادرست و خطرات تکنولوژی تشخیص چهره بسیار نگران است. الیزابت دنهام پرسید اگر این تکنولوژی با رسانه‌های اجتماعی و سایر داده‌های بزرگ ترکیب شود چه اتفاقی می‌افتد. دستورالعملهای جدیدی برای شرکتها و سازمانهای عمومی برای استفاده از این فناوری منتشر شده است. خانم دنهام در یک پستی به استفاده از تشخیص چهره زنده پرداخت و گفت که فناوری تشخیص چهره می‌تواند مفید باشد، به ما امکان می‌دهد قفل تلفن‌های همراه خود را باز کنیم یا یک حساب بانکی بصورت آنلاین راه اندازی کنیم. اما وقتی صورت افراد در زمان واقعی و در مکان‌های عمومی توسط الگوریتم‌ها اسکن و پردازش می‌شود، خطرات حفظ حریم خصوصی بیشتر می‌شود. وی نوشت: “ما باید بتوانیم فرزندان خود را به یک مجتمع تفریحی ببریم، از یک مرکز خرید بازدید کنیم یا در شهری گشت بزنیم تا مناظر را ببینیم بدون اینکه اطلاعات بیومتریک ما با هر قدم برداشتیم جمع آوری و تحلیل شود.”
در نظر کمیسیون، ICO فاش کرد که از پیشنهادات استفاده از تشخیص چهره به صورت زنده در بیلبوردها آگاه است. تبلیغات در فضاهای عمومی ممکن است بتواند مشخصات فردی و شخصی افراد را تعیین کند.
در این روش اطلاعات شخصی افراد مثل سن، قومیت، جنسیت و حتی سبک لباس و مارک های که استفاده می‌کند را تخمین می‌زنند تا محتوای شخصی آن فرد را آشکار کنند.
اقدامات جلوگیری از خطرات تکنولوژی تشخیص چهره
شرکتها همچنین باید از خطرات سواستفاده در سیستم‌های تشخیص چهره و خطرات شناسایی اشتباه آگاهی داشته باشند.
مقامات رسمی و دولتی استانداردهایی برای استفاده از تشخیص چهره توسط شرکتها و ارگانهای عمومی را تعیین کرده‌اند، حضور پلیس از قبل در این طرح مطرح شده بود. گمانه‌زنی‌هایی نشان می‌دهد که از شش تحقیق ICO در مورد سیستم های LFR، هیچ یک از آن سیستم با قوانین حفاظت از داده‌ها مطابقت کامل ندارند. یعنی هیچ یک از این سیستم‌ها امنیت کامل اطلاعات مردم را تضمین نمی‌کنند و احتمال وجور هرگونه سواستفاده از این اطلاعات وجود دارد.
همه‌ی این سازمان‌ها ترجیح دادند که استفاده از این فناوری را متوقف کنند یا ادامه ندهند.
آیا جمع آوری اطلاعات چهره به صورت آنلاین قانونی است؟
Clearview AI، یک شرکت آمریکایی با پایگاه داده ای از سه میلیارد تصویر صورت از اینترنت، با یک چالش حقوقی جدید از سوی فعالان حریم خصوصی روبرو می‌شود. حریم خصوصی بین‌الملل و سایرین استدلال می‌کنند که روشهای این شرکت برای جمع‌آوری عکسها و فروش آنها به شرکتهای خصوصی و پلیس “فراتر از آن چیزی است که ما بعنوان یک کاربر آنلاین انتظار داشتیم”. Clearview گفته است که با هیچ مشتری مستقر در اتحادیه اروپا قرارداد ندارد. این شرکت اعلام کرد که درخواست حذف تصاویر شهروندان اتحادیه اروپا را رعایت کرده است. طبق قوانین GDPR، شهروندان اروپایی می توانند از شرکت بپرسند که آیا چهره‌ی آنها در پایگاه داده آنها هست یا خیر و درخواست کنند که داده‌های بیومتریک آنها دیگر در جستجوها نباشد. از جانب مبارزان حفظ حریم خصوصی پنج درخواست ارسال شده است.
Clearview گفت: “ما داوطلبانه پنج درخواست دسترسی به داده‌های مورد بحث را بررسی کردیم که فقط شامل اطلاعات عمومی است، مانند هزاران مورد دیگر که پردازش کرده ایم.” وی افزود به کمک این تکنولوژی”به هزاران آژانس اجرای قانون در سراسر آمریكا كمك كرده است تا كودكان را از شر درندگان جنسی نجات دهند، از افراد مسن در برابر جنایتكاران مالی محافظت كرده و جوامع را در امان نگه دارند. هرچند نرم افزار تشخیص چهره این شرکت در برخی موارد به حل پرونده‌ها کمک کرده اما این نگرانی را در پی داشته که پلیس آن را برای ارعاب معترضان، تعقیب افراد و سوءاستفاده‌های دیگر بکار گیرد.
در این گزارش آمده است که دولت‌های ملی برای کمک به تحقیق در جرایمی مانند پولشویی و قاچاق انسان “نیاز شدیدی به فناوری ما” داشته اند.
این شرکت تازه کار مستقر در نیویورک با استفاده از یک ابزار اتومات طراحی تصویر، هرگونه تصویر از صورت انسان را در وب شناسایی و ذخیره می‌کند. این کارها از طریق نرم افزار تشخیص چهره آن اجرا می‌شوند و در یک پایگاه داده ذخیره می‌شوند. سپس دسترسی به این اطلاعات، به شرکتهای خصوصی و آژانس‌های اجرای قانون فروخته می‌شود. لوسی آئودبرت، یک افسر حقوقی می‌گوید: بنظر می‌رسد شرکت Clearview درک نادرستی از فضای اینترنت دارد و آن را به عنوان یک فضای کاملا عمومی که همه چیز در آن رها و بی‌قانون است فرض کرده است. این کاملا اشتباه است. چنین کارهایی، جنبه‌های آزاد و بازی که اینترنت فراهم می‌کند را تهدید می‌کند. آنلاین بودن چیزی به این معنی نیست که آزادانه در دسترس همگان باشد. این کار نه از نظر اخلاقی و نه از نظر قانونی درست نیست.
مقامات محافظت از اطلاعات باید اقدامی انجام دهند و جلوی شرکت Clearview و سازمانهای مشابه را بگیرند تا اطلاعات شخصی ساکنان اتحادیه اروپا را جابجا نکنند و جلوی این خطرات تکنولوژی تشخیص چهره گرفته شود. پروفسور آلن وودوارد، یک دانشمند کامپیوتر در دانشگاه سوری، گفت: این پرونده بحث حقوقی پیچیده ای را آغاز خواهد کرد و حق و حقوق مشخصی ندارد و باید مورد بررسی های بیشتری قرار گیرد.
برخی تکنولوژی‌ها برخلاف فواید که برای راحت زیستی بشر دارند به دلیل استفاده نادرست تبدیل به یک سلاح خطرناک شوند. جمع‌آوری اطلاعات افراد مختلف در جامعه بدون اجازه‌ی آنها و با اهداف نادرست می‌تواند یکی ازاین سلاحهای ترسناک باشد. تصور کنید در حین راه رفتن در خیابان اطلاعات شما بدون اجازه شما ضبط شود. چه کسانی می‌توانند از این اطلاعات زنده استفاده کنند؟ چه کسی امنیت این اطلاعات را تضمین می‌کند؟ افرادی که در حال ضبط این تصاویر و اطلاعات هستند چه هدفی دارند؟ تمام این‌ها یک علامت سوال بی جواب است که شاید خیلی ترسناک باشد. خطرات تکنولوژی تشخیص چهره برای افراد همیشه موضوعی مبهم بوده.
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید