اگر لحظه‌ای به تمام مشخصات هر قطعه سخت افزار که در ساخت یک کامپیوتر به کار می‌رود فکر کنید، به‌سرعت احساس سردرگمی خواهید کرد. این دقیقا همان تجربه‌ای است که یک گیمر معمولی هنگام انتخاب قطعات برای سیستم جدید خود پشت سر می‌گذارد. بررسی تک‌تک جزئیات فنی درباره مادربردها، SSDها و کارت‌های گرافیک می‌تواند زمان‌بر باشد و حتی ممکن است به دلیل تردید بیش‌ازحد، پروژه ساخت سیستم را متوقف کند.
به همین دلیل، اکثر گیمرها ترجیح می‌دهند فقط به چند مشخصه کلیدی توجه کنند و بقیه را نادیده بگیرند. برخی از این مشخصات نادیده‌گرفته‌شده، مانند تأخیر CAS، حافظه DRAM و طراحی VRM، شاید برای حرفه‌ای‌ها مهم باشند، اما گیمر معمولی بیشتر به برند، قیمت و عملکرد کلی قطعه اهمیت می‌دهد.
سرعت و فشار فن در خنک‌کننده‌های AIO؛ هیچ‌کس وقت برای آن ندارد!
وقتی کسی به خرید یک خنک‌کننده مایع AIO فکر می‌کند، معمولا به عملکرد خنک‌کنندگی و زیبایی ظاهری آن در کیس توجه دارد. مشخصاتی مثل فشار استاتیک و RPM (دور در دقیقه) فن‌های رادیاتور اغلب در انتهای فهرست اولویت‌ها قرار دارند، اگر اصلا به آن‌ها فکر شود. این مشخصات بی‌اهمیت نیستند، به‌ویژه اگر بخواهید رادیاتور را به‌عنوان ورودی هوا نصب کنید، اما مواردی مثل TDP حداکثر، طراحی، اندازه رادیاتور، وجود LCD، ابعاد و سازگاری با سوکت پردازنده اهمیت بیشتری دارند.
در صفحه محصولات، معمولا رتبه‌بندی RPM و فشار فن به‌چشم می‌خورد، اما گیمرها اغلب از آن‌ها چشم‌پوشی می‌کنند. یک خنک‌کننده AIO باکیفیت، فن‌هایی دارد که کارشان را به‌خوبی انجام می‌دهند و تمرکز بیش‌ازحد روی این جزئیات تأثیر چندانی در تجربه کلی ندارد. به‌علاوه، اکثر گیمرها سیستم خود را تحت فشار سنگین قرار نمی‌دهند و حتی خنک‌کننده‌های هوایی ارزان‌قیمت هم برای پردازنده‌های بازی کافی هستند.
PCIe 5.0 و ATX 3.0 در منبع تغذیه؛ داشتن آن خوب است، اما به راحتی می‌توان از آن صرف‌نظر کرد
در چند سال اخیر، منابع تغذیه ATX 3.0 بین سازندگان سیستم، به‌ویژه آن‌هایی که کارت‌های گرافیک سری RTX 40 و RTX 50 انویدیا را انتخاب می‌کنند، محبوب شده‌اند. کانکتور 12VHPWR که با استاندارد ATX 3.0 معرفی شد، برای کارت‌های گرافیک جدید که مصرف برق بالایی دارند ضروری است. عبارت “PCIe 5.0” روی منابع تغذیه فقط به این کانکتور اشاره دارد و ربطی به اتصال PCIe کارت‌های گرافیک ندارد. با این حال، همه برای خرید این منابع تغذیه جدید عجله نمی‌کنند.
چون حتی اگر منبع تغذیه شما ATX 3.0 نباشد، با استفاده از آداپتور ارائه‌شده می‌توانید آن را به کارت گرافیک RTX 40 یا RTX 50 متصل کنید. بسیاری از گیمرها به منابع تغذیه قدیمی‌تر که هنوز ارزان‌تر از مدل‌های ATX 3.0 هستند تمایل دارند. مشخصات ATX 3.0 و PCIe 5.0 هنوز آن‌قدر جذاب نیستند که گیمرها را به ارتقا ترغیب کنند.
فازهای VRM در مادربردها؛ تعداد فازها تعیین‌کننده نیست
سازندگان مادربرد سعی می‌کنند هر عددی که به نظر چشمگیر بیاید، مثل تعداد فازهای VRM، را روی بسته‌بندی درج کنند تا خریداران را جذب کنند. این ترفند در بسیاری موارد جواب می‌دهد، اما مشخصات مربوط به تحویل برق و طراحی VRM برای گیمر معمولی جذابیت چندانی ندارد. آن‌ها ممکن است ببینند که مادربرد 9، 12، 14 یا 16 فاز دارد، اما سریع به سراغ مشخصات دیگر می‌روند.
گیمرها بیشتر به تعداد اسلات‌های رم، اسلات‌های M.2 و پورت‌های USB اهمیت می‌دهند. بعد از آن، بررسی می‌کنند که مادربرد Wi-Fi داخلی یا پشتیبانی از کیت حافظه موردنظرشان را دارد یا نه. ویژگی‌هایی مثل BIOS flashback، نمایشگرهای debug و اسلات‌های quick-release هم از تعداد فازهای VRM مهم‌تر هستند. وقتی طراحی، امکانات اصلی و قیمت مادربرد راضی‌کننده باشد، گیمر فرض می‌کند بقیه موارد خودبه‌خود درست کار می‌کنند.
حافظه DRAM در SSDها؛ مزایای DRAM به خوبی شناخته نشده‌اند
بعضی SSDها یک تراشه اضافی به نام DRAM دارند که به‌عنوان حافظه نهان عمل می‌کند و داده‌های پراستفاده را ذخیره می‌کند تا سرعت برخی عملیات را بالا ببرد. این ویژگی روی عملکرد بازی تأثیر خاصی ندارد، اما برای کارهایی مثل ویرایش ویدیو و استریمینگ که نیاز به نوشتن زیاد دارند، کمی مفید است. با این حال، همه SSDها DRAM ندارند و اکثر گیمرها نمی‌دانند که باید موقع خرید به این موضوع توجه کنند.
SSDهای بدون DRAM از حافظه NAND داخلی یا رم سیستم (HMB) برای کارهای مشابه استفاده می‌کنند. این کار هزینه تولید را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود SSDهای بدون DRAM ارزان‌تر باشند. برای خریداران، قیمت کنار سرعت خواندن/نوشتن و نسل PCIe مهم‌تر است. SSDهای مجهز به DRAM مزایایی دارند، اما ندانستن درباره آن‌ها ضرر بزرگی برای گیمرها نیست.
تأخیر CAS در رم؛ به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی‌گیرد
تأخیر CAS دومین مشخصه مهم در برگه مشخصات رم است و نشان‌دهنده زمانی است که رم طول می‌کشد تا داده‌ها را پس از درخواست پردازنده ارائه دهد (اولین عدد در رشته 4 عددی تایمینگ). تأخیر کمتر می‌تواند برای بازی مفید باشد، اما تأثیرش بستگی به سرعت کلی کیت حافظه دارد. با این حال، اکثر مردم، به‌ویژه موقع خرید رم DDR5، زیاد به آن توجه نمی‌کنند.
سرعت یا فرکانس رم چیزی است که بیشتر خریداران را جذب می‌کند. در مورد رم DDR5، گیمرها بین کیت DDR5-6000 CL30 و DDR5-6000 CL36 فرق زیادی قائل نمی‌شوند و معمولا ارزان‌تر را انتخاب می‌کنند. رم DDR5 به‌قدر کافی سریع است و کاهش تأخیر یا تنظیم دستی تایمینگ (Timings) تفاوت چشمگیری در بازی ایجاد نمی‌کند. اکثر گیمرها کیت‌های 6,400 مگاترنسفر بر ثانیه یا 7,200 مگاترنسفر بر ثانیه (MT/s) را به تأخیر کمتر ترجیح می‌دهند، اگر تفاوت قیمت کم باشد.
ضریب باز در پردازنده‌ها؛ اورکلاکینگ مرده است
پردازنده‌هایی با ضریب باز (مثل AMD Ryzen یا Intel با پسوند “K”) به شما اجازه می‌دهند فرکانس و ولتاژ را برای اورکلاک کردن تنظیم کنید و عملکرد بیشتری بگیرید. اما اورکلاکینگ دیگر مثل گذشته محبوب نیست، چون سازندگان پردازنده‌های مدرن را نزدیک به حداکثر توانشان تنظیم می‌کنند.
گیمر معمولی فقط یک پردازنده قوی می‌خواهد که موقع نیاز آن را بوست (Boost) کند و با کارت گرافیک هماهنگ باشد. آن‌ها حوصله تنظیمات پیچیده برای سود کم را ندارند و خیلی‌ها حتی نمی‌دانند که اورکلاک کردن چقدر ساده است؛ فکر می‌کنند کاری خطرناک و پیچیده است. در هر صورت، بازی‌های امروزی بیشتر به کارت گرافیک وابسته‌اند و یک پردازنده خوب با تنظیمات پیش‌فرض برای اکثر گیمرها کافی است.
TOPS AI در کارت‌های گرافیک؛ سعی کنید از آن پیشی بگیرید
انویدیا سال‌هاست روی هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری کرده و با سری RTX 50 این تمرکز را بیشتر نشان داد. این شرکت در رویداد CES، عدد TOPS (تریلیون عملیات در ثانیه) هر کارت گرافیک را بارها نمایش داد؛ معیاری که عملکرد نظری هوش مصنوعی را نشان می‌دهد. اما گیمرها به تعداد TOPS در RTX 5090 یا RTX 5080 اهمیتی ندادند.
بعد از عرضه، بحث‌ها بیشتر حول ویژگی Multi Frame Generation، قیمت‌های اعلام‌شده و انتظار برای بنچمارک‌های مستقل برای سنجش عملکرد واقعی کارت‌های Blackwell بود. گیمرها به هوش مصنوعی چندان علاقه‌مند نیستند و بیشتر دنبال عملکرد خام و تجربه واقعی بازی‌اند.
نتیجه‌گیری
شاید برخی مشخصات این فهرست برای شما مهم به نظر برسند، اما گیمرهای معمولی زیاد آن‌ها را جدی نمی‌گیرند. وقتی از برند، قیمت و عملکرد یک محصول مطمئن شوند، خرید را انجام می‌دهند و جزئیات کمتر شناخته‌شده تأثیری در تصمیمشان ندارد. این که این رفتار درست است یا نه جای بحث دارد، اما واضح است که سازندگان گاهی مشخصاتی را تبلیغ می‌کنند که برای گیمر معمولی جذاب نیست و نمی‌دانند کدام ویژگی واقعا توجه را جلب می‌کند.
دیدگاهتان را بنویسید