در قرن 21 دیگر کسی به فکر نفت و گاز و دیگر منابعی که کشورها را به یک مصرف کننده تبدیل می کنند نیست. قرن 21 قرن ارتباطات دیجیتال است.کشورهای در حال توسعه با سرمایه گذاری بلند مدت ، از دوران دبستان به دانش آموزان شان یاد می دهند که چگونه از فضای دیجیتال به درستی استفاده کنند.کشور های کره جنوبی و سنگاپور نمونه ای از این دست هستند که اگر پیشینه اقتصادی نه چندان دور آن ها را نیم نگاهی بیندازیم متوجه پیشرفت آن ها به وسیله این فضا می شویم. قشر دانشجو و تحصیلکرده هند هم با میل کردن به صنعت IT توانسته کشور خود را به چهارمین اقتصاد جهان و با رشد اقتصادی 8 درصد در 8 سال گذشته تبدیل کند. این کشور عظیم با نیروی کار بسیار ارزان توانسته جایگاه خوبی برای سرمایه گذاری شرکت هایی همچون مایکروسافت در این باشد.
در کشور ما اما دولت ها سال هاست که شعار دولت الکترونیک را می دهند. اما این امر تا به امروز آنچنان که باید اجرا نشده است و سیستم اتوماسیون اداری جامعی هنوز ساخته نشده است. هرجا هم که کارتان را به وسیله سیستم اتوماسیون انجام می دهند به موازات آن هم باید کاغذ بازی های اداری را انجام دهید که به معنی این است که سیستم اتوماسیون در واقع به یک دکوری برای ادارات و سازمان های کشور تبدیل شده است.دلیل کشیدن پای سیستم اتوماسیون به این مطلب این است که هر کشوری که برای پیشرفت صنعت IT خود برنامه ریزی دقیق دارد، اولین گامش تحقق دولت الکترونیک است.
البته جوانان کشورمان با پیشی گرفتن از دولت و ثبت نام در کلاس های حضوری و آنلاین حوزه IT توانسته اند نیاز داخلی کشور را تا حدی برطرف کنند. برای مثال اگر اپلیکیشن های ایرانی 2 سال پیش را با اپ های امروز مقایسه کنید متوجه پیشرفت فوق العاده آن ها می شوید. مهندسان نرم افزار ایرانی یاد گرفته اند که اگر در قالب یک تیم کار کنند می توانند بهتر عمل کنند و تا حدی در منطقه خود را نشان دهند. تیم هایی که به دلیل تحریم های نرم افزاری که علیه کشورمان وضع شده بود نتوانستند آنچنان که باید خود را در عرصه های بین المللی مطرح کنند. خود تحریم های نرم افزاری نبودند که مانع حضور ایرانی ها در مجامع بین المللی می شدند بلکه این تحریم های بانکی بودند که از تبادل مالی بین ایرانی ها و شرکت های خارجی جلوگیری می کردند.
اما با رفع تحریم های هسته ای علیه کشورمان و رفع تحریم های نرم افزاری دوباره امید به فعالین حوزه IT در ایران برگشت و شرکت های خارجی منتظر رفع کامل تحریم ها و ورود به بازار ایران هستند.همانطور که می دانید ایران یکی از چند کشور برتر از نظر تولید مهندس است که فارغ از جنبه های منفی آن مثل بیکاری، می تواند به عنوان یک سرمایه انسانی و علمی تلقی شود.از همین رو با سرمایه گذاری شرکت های خارجی در بازار IT ایران می توان شاهد شکوفایی استعداد های ایرانی ها بود. اما متاسفانه هنوز مشکلات زیرساختی زیادی در کشورمان وجود دارند که می توانند تا حدودی جلوی این پیشرفت را بگیرند.مشکلاتی از قبیل سرعت کم اینترنت، قوانین دست و پاگیر، عدم حمایت دولت باعث شده اند تا رشد کشورمان در حوزه IT تا حدی کند باشد.
سیستم آموزشی ما هم که می تواند سهم عظیمی در این رشد داشته باشد، متاسفانه هنوز نتوانسته استفاده درست از این فضا را به کودکان آموزش دهد و آن ها را به یک مصرف کننده این بازار تبدیل کرده است. باید دید که در آینده مسئولان کشورمان چه برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت را برای پیشرفت کشورمان در صنعت IT در دستور کار خود قرار می دهند.
اما حال این سوال مطرح می شود که با فاصله زیادی که از غول های کامپیوتری جهان داریم :
آیا می توانیم به یک قدرت دیجیتال در منطقه و جهان تبدیل شویم ؟
راهکار شما برای جذب سرمایه خارجی در حوزه IT چیست ؟
اگر شما مسئول تدوین یک برنامه جامع برای 10 سال آینده IT ایران بودید، آن را به چه صورت تدوین می کردید ؟
توسط 
توسط 
توسط 
شما کی هستی که به خودت اجازه میدی هر حرفی بزنی و هر سوالی بپرسی؟
الان واقعا توی ایران زندگی میکنی که قدرتشو میخوای ؟ یا دوتا کلمه قبل ایران هم وجود داره و شما ندیدی؟میدونی اصلا اون دوتا از کجا اومدن.اصلا بیخیال.ملتی که تحقیق نمیکنه نتیجش رو هم میبینه.امیدوارم شما مجموعه سخت افزار به حرف این ادم ها که هیچی نمیدونن منحرف نشین.
حمایت پیشکش خودشون ، فقط سنگای بزرگ جلویه پامون نندازن.
اولا خودتون هم میدونید همه چی حرام نیست و این حرف تهمتی است که عده ای باب کردن برای کوبیدن دین و مرجعیت ، الان برای مثال شما بگو چه کسی اینترنت و IT رو حروم کرده
ثانیا نکنه شما میخوای با سر زدن به محتواهای … به نهایت علم و پیشرفت برسی ، خب یا علی یه چیلر شکت بزن برو ، رسیدی به قله های افتخار بگو ما هم پشت سرت بیایم
ثالثا نکنه شما میخوای منکر این بشی که همین اینترنت با وجود همه محسنات ،پر فعالیت ترین و راحتترین بستر برا فعالیتهایی چون ——– و … هست و نمیشه گفت تمام این بستر سالم هست و باید آزاد باشه
رابعا همین سوءاستفاده های بعضی ها(همین هایی که از پیشرفت غرب فقط آزادی جن سی و اخلاقیش رو فهمیدن) باعث شده مجبور بشن بعضی محدودیت ها رو اعمال کنن و گرنه اینترنت بستر خوبی برای فعالیت های سالم میتونه باشه ، مثلا اگر عده ای از بعضی مراودات مجازی برای کلاهبرداری ، فعالیت های غیر اخلاقی ، مذهبی و … استفاده نمی کردند ، کسی مرض نداشت که الکی بعضی فضاها رو محدود کنه
خیلی نکته های دیگری هم هست ولی مجال گفتنش اینجا نیست
فقط ریخت شهرو نگا:l
یک موضوع رو در ادامه مطلبم یادم رفت اضافه کنم.
برای اینکه قطب بشیم باید تولید محتوا داشته باشیم ( البته علاوه بر تمام اونهایی که گفتم ). تولید محتوایی که خریدار جهانی داشته باشه. بنابراین تولید فقط بر پایه فرهنگ بومی جواب نمیده. باید با فرهنگ جهان برای جهان محصول قابل رقابت بسازیم تا بتونیم وارد بازارهای جهانی بشیم. اگر بخوایم فقط تولید محتوای بومی انجام بدیم همیشه در حد بومی میمونیم. البته اگر فرهنگ عموم رو در نظر بگیریم و اکثریت ملاک باشه بازهم تولیدات با فرهنگ بومی مد نظر چندان فروش نخواهند کرد. نمونه این قضیه رو میشه در عدم فروش خوب عروسکهای دارا و سارا که در رقابت با باربی ساخته شدن دید.
هرگز…. :emoji2
متاسفانه تا آقاها و آقازاده ها و خاندان و خانواده های اشخاص خاص تو قدرت هستن و پول هیچکس هیچکاری نمیتونه بکنه تا کسی کاری میکنه یا ناپدید میشه یا هزار تا جرم میبندن به پاش یا…
وگرنه ایران تو هر زمینه ای که بگید نخبه و استعدادش رو داره که جز 10 کشور برتر جهان بشه
سلام دوست عزیز
من هم در حد همون مقاله های قدیمی اطلاع دارم.به قول شما PayPal با ما مثل دزد رفتار می کنه:smiley5:smiley5:smiley5
خیلی دوست داشتم که بعد از توافق این مشکل حل بشه و مردم ما بتونن بدون مشکل از آمازون و … خرید کنن و پولشون رو به دلال های دزد ندن:smiley7
ولی متاسفانه هنوز این مشکلات هست:-D
خیلی زوره که یه محصول الکترونیک مثل کامپیوتر و قطعاتش و موبایل و… تا لوازم خانگی همه چون کم پیدا می شن و نمایندگی رسمی ندارن ، چند میلیون گرون تر فروخته بشن:emoji6
تا وقتی دلال هست ، مشکل حباب قیمتی تو ایران حل نمی شه:-s
موفق باشید دوست عزیز:-bd:-bd:-bd
بله کاملا خبر دارم و پیگیرم. نیاز به زمان داره و کاری به جز امید داشتن نمیشه کرد !
رو راست میگم هرکاری هم کنیم هر طرحی هم بدیم باز فایده نداره، یه سریا جلوشو میگیرن:emoji0 همینطوری بمونیم بهتره
تا وقتی ک ب اینترنت که محور اصلی it هست بعنوان یک تهدید نگاه بشه و در انحصار دولت باشه خیر
در این زمان هیچی نمی شیم
تا وقتی همه چی حرامه هیچ چیز پیشرفت نمی کنه
دوستان جواب های نسبتا کاملی دادن و بنظر من اصلا نیازی به پرسیدن این سوال نبود چون جواب خیلی خیلی مشخص هست.
در وحله اول باید رویا پردازی رو بذاریم کنار. هند یکی از بزرگترین تولید کنندگان نرم افزار در دنیاست و آروم آروم داره به غول های دنیا میرسه و درواقع رسیده چون بی اغراق بهترین ها رو تو دنیا تربیت کرده. چطوری ؟ با زدن مدرسه های مخصوص IT و جذب از کودکی نه بزرگ سالی. درواقع از کودکی استعداد IT پرورش میده که این کار بزرگی هست مثل مدرسه فوتبال زدن تیم هایی مثل بارسلونا که نخبه پروری میکنن. ما به این جور مدارس در حوزه هاب مختلف نیاز داریم اما نداریم و بجاش رویاهایی پوچ رو بخیال خودمون تحقق میدیم و به عنوان یک دروغ بخورد ملت میدیم. مثل یبیتم عامل ملی که ساختیم و فقط یک نسخه بهینه شده از لینوکس بود که خب لینوکس اثلا ایرانی نیست و کاربران رو جذب نمیکنه . بعدش هم فراموش شد کلا. اما هندی ها نمیگن ما میخوایم سیستم عامل بسازیم. خب چرا برای ساخت چیزی که در دنیا هست باید هزینهای خیلی گزافی کرد و آخرش هم هیچی. میگن سنگ بزرگ نشونه نزدنه. بجای رویا پردازی باید در حوزه هایی وارد بشیم که سودآوره و میشه فعالیت حتی انحصاری کرد.
دوم. سرمایه گذاری رکن اصلی پیشرفته. چه داخلی و چه خارجی که خب به لطف سیاست هامون و نبود فضای امن و پایین بودن سواد اقتصادی ملت و سرمایه داران و تشویق بازار دلالی بجای تولیدی ازش بی بهره هستیم و بجای ما کشورهای دیگری در حوزه خلیج فارس دارن به قطب دیجیتال تبدیل میشن.
سوم عدم حمایت مالی خوب از تولید کنندگان ایده هست. دوستان تحقیق کنن ببینن که ایده های درخشانی در دوره های دانشجویی داریم اما خریداران داخلی به مفت میخوان بخرن و سود کلان ببرن در حالی که کشورهای خارجی همون ایده ها رو به مبالغ خیلی بالا می خرن و در بعضی موارد حتی طرف رو استخدام میکنن. خی چرا مغزهاب متفکر نباید برن ؟!
ما برای تبدیل شدن به قطب دیجیتال واقعی راه زیادی رو داریم که باید بریم. تغییر فرهنگ دلالی به تولید کننده گی – حمایت پولی مناسب از ایده پردازان – تغییرات گسترده قوانین در تسهیل تولید – امن و با ثبات کردن فضای سیاسی و مالی کشور – برقرار کردن روابط خارجی قوی و ایجاد مدارس IT – تغییر قوانین اینترنت ( به هرکس در دنیا بگی که ما برای ترافیک پول میدیم میخندن. آخه چرا باید برای ترافیک اونهم با این سرعت مذخرف پول داد. اینترنت تلفنی که بود قوانین درست اجرا میشد. برای حجم پول نمیدادیم برای اشتراک میدادیم. اما حالا هم اشتراک و هم حجم. آخه چرا حجم باید براش پول داده بشه ؟! کجای دنیا این رسم هست ؟! ) و کلی کارای دیگه که باید انجام بشه.
یادمه چندین سال پیش شرکت صاایران خواست مادربورد تولید کنه و خط تولید رو از خارج بیاره. سرتونو درد نیارم. شرکت صاایران به این گردن کلفتی در ایران انقدر کشش داد قضیه رو و مجوزهاش معطل شدن که مادربورد در دنیا منسوخ شد و تولید نشده متوقف شد و ما موندیم و کلی هزینه و وقت علکی و سرخوردگی های این قضیه.
خواستن توانستن است. بخوایم میتونیم. تولید محتوا و نرم افزار و تبدیل شدن به شاه راه اینترنت منطقه اصلا برای ما کاری نداره چون همه پتانسیل های لازمش رو داریم اما همت لازم و عزمش رو برای تغییر نداریم که انشاالله اونها رو هم خواهیم داشت فقط باید صداقت داشته باشیم- بخوایم و رویا پردازی علکی نکنیم و درست اقدام کنیم.
آقای رشیدی خود شما چی خبر دارید که وضعیت حسابهای بین المللی و مبادلات بانکی در حال حاضر چه شکلی هست؟
آقا دقیقا قبل اینکه بیام این پیجو باز کنم حدود 1 ساعت بود داشتم درباره حساب های الکترونیک بین المللی و مشکلاتشون در ایرانو می خوندم. چه به موقع مطلب گذاشتید!:D
لطفا یه چندتا مطلب درباره حساب های مختلف و مشکلاتشون در ایران که به روز باشه بذارید اکثر مطالبی که خوندم تاریخ گذشته بود./-)
چقدر انتظار میشه داشت که آقایون برای این که ایران قطب دیجیتال منطقه بشه برنامه ریزی داشته باشن؟
وقتی همونطور که گفتید ایران از مبادلات بانکی بین المللی تحریم هستش چه قدر باید به قطب شدن فکر کرد؟
الان مشکلات PayPal می خوندم وحشتناک بود انگار دارن دزد میگیرن!:l
only AMD عزیز یه بار داشتی درباره مشکلات paypal می گفتی خبر جدید چیزی داری؟
چه عکسی گذاشتین
منو برد به چند سال پیش که اون بالا تو خوابگاه ولنجک بودیم.
روزگار چه زود گذشت.
اما در خصوص سوالات
اول بگم که توانستن رو که همه کشورها میتونن. مشکل خواستن با جدیت و تلاش در این راه و حمایت همه جانبه از سوی مسولان و آموزش نیروهای متخصص در این زمینه هست. نیاز هم نیست به قدرت دیجیتال تبدیل بشیم. چون یه قدم ما برداریم ۱۰ قدم رو غولهای نرم افزاری دنیا برمیدارن. اما میشه با برنامه ریزی دقیق به هدفهای مشخص رسید. علاوه بر اون باید زیرساخت های دیجیتال کشور هم به روز باشه.
من فکر نکنم با توجه به توان کشورهای پیشرفته در حوزه it بشه سرمایه خارجی قابل ملاحظه ای رو در رقابت با اونا جذب کرد.
سوال 1 نه
سوال 2 ما صد تا راهکار هم بدیم به هیچ جا نمیرسیم کشور های جهان اول مثل امریکا به مهندسین ای تی توجه زیادی دارند و درنتیجه به یک کشور مدرن تبدیل میشه ولی تو ایران تنها توجهشون به اینه که ما باید اسرائیل را از روی کره ی زمین محو کنیم
سوال 3 من نمیدونم چه جوری باید تدوینش کنم ولی فقط میدونم با ایجاد موقعیت کاری چیزی از پیش نمیره اگه کمی به فکر حقوق مهندسین باشند میتوانند مهندسین زیادی جذب کنند تا انقدر مهندسین نخبه برای حقوق بالا و اهمیت دادن به شغل شان فرار مغز ها نکنند