اطراف ما با امواج الکترومغناطیسی انباشته شده؛ از نور گرفته تا تشعشعات گوشی های هوشمند و کمپرسور یخچال! مشابه غذایی که می خوریم و جذب می کنیم، امواج هم جذب بافت ها می شوند. باز هم مشابه همان غذا و توجهی که به کیفیتش داریم، نگران کیفیت امواج و اثر آنها بر بدن خود می شویم و گاهی هم کل موضوع را گوشه ذهن رها کرده و فراموش می کنیم. اینکه چرا و چگونه این نگرانی ها هر از گاهی پر رنگ و کم رنگ می شوند به جای خود، پایه و اساس آنها نیز مساله دیگری است. برخی نگرانی ها پایه محکمی دارند و برخی آنسوتر از “توهم” نمی روند. آسیب رسانی امواج وای-فای (Wi-Fi) یکی از همین توهم هاست.
ضرورت طرح این بحث آنجا حس شد که نگارنده طی دو ماه اخیر به تعداد انگشتان دو دست درباره کیفیت امواج وای-فای و توان آسیب رسانی آنها مورد پرسش قرار گرفت. نتیجه اینکه نگارش یک مطلب راه حلی منطقی و شاید موثر به نظر می رسید.
برای شروع اندکی چاشنی تئوری ضروری است. امواج الکترومغناطیسی را می توان از یک نگاه به دو دسته تقسیم نمود: آنهایی که اتم را دچار یونش (Ionization) می کنند و آنهایی که نمی کنند. هر چه طول موج امواج کوتاهتر و در نتیجه فرکانس آنها بیشتر شود، قدرت آنها برای یونش اتم هم به همان نسبت افزایش می یابد. امواجی که محدوده فرکانسی آنها شامل بخش بالایی طیف ماوراء بنفش و پس از آن می شود (همچون اشعه ایکس و گاما) قادر به یونش اتم هستند. کلیه امواج با طیف پایین تر چون نور مریی، مادون قرمز، امواج اجاق مایکروویو و امواج مخابراتی فاقد چنین توانی می باشند. نتیجه اینکه چون بدن انسان هیچ میانه خوبی با یونیزه شدن نداشته و در اثر آن آسیب جدی می بیند، نبایستی در معرض امواج این چنینی قرار بگیرد.
درست است که امواجی چون نور و مایکروویو قدرت یونش ندارند، اما شدت آنها می تواند به حدی برسد که آسیب رسان باشند. همگی دیده ایم که تمرکز نقطه ای نور توسط ذره بین چه اثری دارد؛ یا اینکه آب متمرکز و بسیار پر فشار می تواند حتی ورق فولادی را هم به زانو در آورده و از آن بگذرد.
امواج وای-فای و اجاق های مایکروویو هر دو در یک محدوده فرکانسی قرار دارند. همین کافی است که برخی تصور کنند چون امواج مایکروویو می توانند به بدن آسیب جدی برسانند، پس حتما امواج وای-فای هم وضع مشابهی دارند. واقعیت اینکه این دو کاملا جدای از هم بوده و توضیح شدت و تمرکز پاراگراف پیش هم به همین منظور بود. دستگاه مایکروویو امواجی با انرژی چند صد (و بعضا بیش از هزار) وات را در فضایی کاملا متمرکز و البته ایزوله ایجاد می کند. در مقام مقایسه توان امواج قدرتمند ترین روترهای وای-فای حوالی یک وات باقی می ماند؛ و اینکه امواج وای-فای متمرکز نبوده و در تمامی جهات منتشر می شوند (برخی آنتن ها ویژه انتشار در یک جهت خاص طراحی شده اند و البته خیلی متداول نیستند). چنین میزان اندکی از انرژی حتی در دراز مدت هم قادر به آسیب رسانی به بافت های بدن نخواهد بود. جدای از آن، میزان انرژی امواج با افزایش فاصله به شدت کاهش می یابد و در فاصله یک متری از منبع به یک چهارم و در سه متری به یک نهم مقدار اولیه خود می رسد (برای اطلاعات بیشتر به قانون عکس مجذور فاصله مراجعه کنید). طبق بررسی ها میزان انرژی وارد شده به بدن توسط گوشی موبایل در یک مکالمه تلفنی بیست دقیقه ای می تواند گوی سبقت را از همین میزان انرژی که طی یک سال توسط امواج وای-فای وارد بدن می شود برباید!
در پایان به گزارش سازمان بهداشت جهانی در این رابطه نگاهی می اندازیم. به گزارش این سازمان پس از انتشار بالغ بر ۲۵ هزار مقاله علمی طی سی سال گذشته و در ارتباط با اثرات امواج فاقد قدرت یونش بر سلامت انسانها، شواهد کافی برای اطمینان از بی خطر بودن امواج کم انرژی همچون وای-فای فراهم شده است.
برای اطلاع از جدیدترین اخبار دنیای دیجیتال، قیمت انواع قطعات سخت افزاری و تجهیزات الکترونیکی، آگاهی از اخبار مرتبط با تکنولوژی از جمله نوسان قیمت ارز، تصاویر، ویدئوها و مطالب آموزشی اختصاصی به کانال تلگرام وب سایت سخت افزار بپیوندید: telegram.me/sakhtafzarmag
چند وقت قبل پرفسور سمیعی گفته بودن هیچ چیز در مورد اثرات این امواج اثبات نشده
دمتون گرم حداقلش این بود که تونستم بابامو راضی کنم که وای فای ضرر نداره و اینقداین مودم رو خاموش نکنهB-)B-):-bd:-bd:smiley3:smiley3:-D:-D=smile=smile;);)
امواج wifi هم روی ما تاثیر نکنه دستاوردهای مثبت این به اصطلاح کشور ما رو میکشه.
محبت دارید دوست عزیز. ممنونم.
با سلام و تشکر از جناب شکروی عزیز و سخت افزار بابت مطلب مفید و عالیتون
پاک کردن بعضی توهمات از ذهن بعضی ها از پاک کردن کره زمین از زباله سختتره.
زیاد خودتو اذیت نکن.
البته ممنون بابت مقاله خوبتون.