بازار گوشی‌های هوشمند تاشو تقاضا را برای نوع جدیدی از تراشه‌ها بالا برده است. در حالیکه در گوشی‌های تاشو فعلی امکان تا کردن صفحه نمایش در نظر گرفته شده است، همچنان چالشهای و موانعی بر سر راه وجود دارد. سخت‌افزار داخلی گوشی‌های هوشمند بزرگترین مانعی هستند که به سازندگان گوشی اجازه آن را نمی‌دهند که یک گوشی کاملا انعطاف پذیر راهی بازار کنند. ظاهرا تراشه پلاستیکی ARM و تولید چیپ‌های انعطاف پذیر قرار است که راه‌حل این مشکل باشد.
در حال حاضر، صنعت تولید تراشه از سیلیکون استفاده می‌کند، اما آنها حالا در حال کشف مواد جدیدی مانند پلاستیک هستند. شاید این موضوع برای شما هم عجیب و حتی مسخره باشد، اما واقعی است. براساس یک گزارش جدید، شرکت بریتانیایی آرم که تقریباً در ساخت هر پردازنده موبایلی نقش دارد، ظاهرا در فکر استفاده از این ماده برای زمانیست که میکروکنترلرها تقریباً در همه چیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. این شامل هر شی انعطاف پذیری از یک برگ کاغذ گرفته تا بانداژهای پزشکی می‌شود.
PlasticARM؛ تراشه پلاستیکی ARM
ARM مقاله‌ای را در ژورنال علمی Nature منتشر کرده و در آن نحوه ساخت تراشه‌ای از پلاستیک را توضیح داده است. البته بد نیست به این نکته اشاره کنیم که این اولین باری نیست که بحث تراشه‌های انعطاف پذیر مطرح می‌شود. اما این بار آرم اعلام کرده که پیشرفت‌های خوبی داشته و به عنوان مثال طراحی جدید حداقل 12 برابر گیت لاگ بیشتر در مقایسه با تراشه‌های پیشین دارد.
PlasticARM تراشه جدید از پردازنده 32 بیت Cortex-MO، رام 456 بایت و رم 128 بایت استفاده کرده است. مانند ظاهر، ساختار این تراشه ساده است و طبیعتاً توانایی اجرای هر چیز در این مرحله را ندارد. در حال حاضر، این چیپ می‌تواند تنها سه برنامه تست را که از طریق سیم به مدار متصل شده‌اند اجرا کند. با این حال، آرم اعلام کرده است که نسخه‌های آینده این تراشه امکان نصب کد جدید را خواهد داشت.
همانطور که احتمالاً حدس زده‌اید PlasticARM یک سیستم بر چیپ یا همان SoC است. یعنی مغز متفکر دستگاه به حساب خواهد آمد. این اصلاح این روزها برای تراشه‌های اسنپدراگون کوالکام، مدیاتک و اپل استفاده می‌شود. در طراحی این تراشه‌ها در فضا صرفه جویی شده و این منجر به بهبود بهره‌وری انرژی و عملکرد بهتر شده است. با پیشرفته‌تر شده PlasticARM و یا راهکارهای دیگر میتوان امیدوار بود که تراشه‌های Snapdragon Wear به عنوان مثال به جای قرار گرفتن زیر نمایشگر ساعت در بند جای بگیرند.
براساس این گزارش، ARM در نظر دارد تا از تراشه‌هایی مانند تراشه پلاستیکی خود در کاربردهایی مانند بسته‌بندی‌های غذا، محصولات پوشیدنی و حتی یک بطری عطر استفاده کند. این از آن نوع تکنولوژیهایی است که ما بیشتر در فیلم‌های علمی تخیلی دیده بودیم تا واقعیت. برای درک بهتر آن تنها تصور کنید که یک باند مجهز به ریزپردازنده‌ی انعطاف پذیری است که به پزشکان اجازه می‌دهد بیماران را از راه دور کنترل کنند. این موضوع تا چه اندازه می‌تواند جذاب و تا چه اندازه ترسناک باشد؟
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید