تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که الان چه تصوری از آینده دارید؟ حالا تصور کنید که مردم 70 سال پیش چه تصوری از آینده داشتند و آیا امروز ما به آن تصورات رسیده‌ایم یا از آن جلو زده‌ایم یا اینکه هرگز به آن نزدیک هم نشده‌ایم! به همین دلیل در این مقاله می‌خواهیم به تصورات مردم گذشته از آینده‌شان بپردازیم. از ماشین‌ها و قطارهای اتمی گرفته تا تسویه‌حساب خواربارفروشی «چشم الکترونیک». به راستی تصور مردم سال 1955 از آینده چه بود؟
- بهره برداری از اولین جاده با قابلیت شارژ وسایل نقلیه الکتریک سال آینده در آمریکا
- دوچرخه الکتریکی سری 1 هارلی دیویدسون – آینده زیباست!
تصور مردم سال 1955 چه بود؟
در سال 1955، اتاق بازرگانی ایالات متحده یک فیلم نمایشی با عنوان “مردم، محصولات و پیشرفت: 1975” تهیه کرد تا آنچه را که صنعت آمریکا برای فناوری‌های آینده در نظر گرفته است، نشان دهد. شرکت‌های سال 1955 چه چیزی را تصور می‌کردند که بتوانند بیست سال آینده را ارائه دهند؟ قطارهای شیک، تسویه حساب های الکترونیکی آسان در خواربارفروشی، و حتی خودروهای هسته‌ای!
در این اسلاید آمده است: «وقتی در سال 1975 میلادی به خرید غذا می‌روید، انتظار طولانی‌ای در باجه تسویه‌حساب وجود نخواهد داشت. یک کامپیوتر خودکار در آنجا خواهد بود که همه اقلام را (هنگام عبور از زیر چشم الکترونیکی) قیمت گذاری و محاسبه می‌کند.”
اولین سوالی که برخی از مردم قرن بیست و یکم (مثل خود ما) می‌پرسند این است که پس بارکدها کجا هستند؟ جالب است بدانید که با وجود این که بارکد در اواخر دهه 1940 اختراع شد، اما آنها تا دهه 1970 به سوپرمارکت‌های ایالات متحده راه پیدا نکردند. پس این “چشم الکترونیکی” چگونه غذا را اسکن می‌کند؟
قطار استریم لاینر در سال 1975 توانست تا تصوری که مردم از آن داشتند را در منظره‌ای در این تصویر از سال 1955 (که با کمک انجمن راه آهن آمریکا تولید شد) فراهم کند. این قطارها «با وزن سبک‌تر و مرکز ثقل پایین‌تر نسبت به اتومبیل‌های امروزی تصور می‌شدند که توانایی حرکت در منحنی‌ها با سرعت‌های بسیار بیشتر را داشتند.
با وجود این که این قطارها در تصورات مردم سال 1955 بود، اما جالب است بدانید که جزء وعده‌های اصلی دهه 1940 نیز بودند. قطارهای امروزی ما این همه پنجره ندارند. گاهی اوقات زمان زیادی طول می‌کشد تا شکل واقعیت به خود بگیرند. شاید حس این محصولات را بتوان در مردمی که امیدوار بودند تا ماشین پرنده بخواهد به زودی وارد بازار شود، پیدا کرد.
به شعار تبلیغاتی زیر دقت کنید: «تداوم تحقیقات توسط مؤسسه آهن و فولاد آمریکا ممکن است به توسعه این خودرو مجهز به دستگاه‌های الکترونیکی کمک کند که راننده را از شرایط جاده‌ای پیش رو آگاه می‌کند، به علاوه یک «مغز» خودکار نیز در این ماشین تعبیه شده است که ماشین را پارک می‌کند. تا اینجای کار می‌توانیم بگوییم که ماشین‌های خودران امروزی توانسته‌اند تا خواسته‌های مردم قدیم را برآورده کنند اما کمی صبر کنید!
شگفتی واقعی کجاست؟ این خودرو قرار بود از انرژی اتمی استفاده کند!
لایه ریل قطار سال 1975 (که “همه کارهای ساخت و ساز و تعمیر را انجام می‌دهد) تصور مردم از فرآیند زیرساخت اصلی راه آهن از طریق اتوماسیون بود. آرتور ردباو، تصویرگر تجاری و هنرمند کمیک یکشنبه، بعداً این ایده را از سال 1955 برای نوار خود “نزدیکتر از آنچه فکر می کنیم” در سال 1958 وام گرفت.
این طراحی آینده‌نگرانه (که زنی در سال 1975 را در حال خرید تلفنی نشان می‌دهد) در واقع سهولت در شستن ظروف، شستن لباس‌ها و هر چیز دیگری که با لمس یک دکمه نیاز است بود.
هر چند که این طرح یک برنامه تلویزیونی در سال 1962 با نام “The Jetsons” بود و سال‌ها بعد با این ایده پیش می‌رفت، اما در واقع این یک پیش بینی بسیار جدی در اواسط دهه 1950 بود. در واقع، اگر شماره ژانویه 1955 مجله ساینتیفیک امریکن را می‌خواندید، آگهی مربوط به لباس‌های شسته شده را می‌دیدید که شبیه به این اسلاید به نظر می‌رسید.
این قطار شهری دوطبقه در سال 1975 (که در ارائه اسلاید اتاق بازرگانی ایالات متحده از سال 1955 تصور شد) دارای ظاهری ساده بود که برای اولین بار در دهه 1930 رایج شد. حتی انسان‌های دهه 1930 هم قرار بود ساده‌تر، شیک‌تر و شیک‌تر شوند.
ما دوست داریم ایده های یکپارچه‌سازی با سیستم عامل (مانند این قطار کارآمد) را به عنوان یک ایده کاملاً جدید در زمان تصور کنیم. اما هر نسل چیزی را از نسل های طراحان قبل از خود می کشد.
این فقط خودروها نبودند که از انرژی هسته‌ای استفاده می‌کردند. این اسلاید آخر قطاری را نشان می‌دهد که توسط یک لوکوموتیو اتمی کشیده می‌شود.
خیلی جالب بود 👌
بنظرم میشه تا حدودی نتیجه گرفت که اگر طرحی داده شد تا اجرایی شدنش خیلی فاصله و تاخیر می‌افته. همین ماهواره جیمز وب با چندین سال تاخیر ساخته و به فضا فرستاده شد