آیا اینتل به شریک تولید تراشه گوشی‌های اپل تبدیل می‌شود؟

طبق شایعات منتشرشده، به نظر می‌رسد که اینتل ممکن است در آینده نزدیک مسئول تولید برخی از تراشه های پایه گوشی‌های اپل باشد. این تغییرات به دنبال فشارهای جدید بازار و نیاز دو شرکت به تغییر استراتژی‌هایشان در حال شکل‌گیری است.

چند ماه پیش، متوجه شدیم که اینتل به دنبال همکاری با اپل است. حالا طبق گزارشی که روز گذشته منتشر شد، اینتل ممکن است به شریک تولید تراشه‌های غیرحرفه‌ای آیفون در سال 2028 تبدیل شود. این شایعات و گفتگوهای زنجیره تأمین، نشان‌دهنده علاقه روزافزون اپل به تنوع در پایگاه تولید خود است.

گزارش مذکور از سوی تحلیلگر جف پو منتشر شده که به‌طور دقیق روند تولید سخت‌افزارهای اپل را دنبال می‌کند. پو اعلام کرده که فرآیند 14A اینتل می‌تواند برای ساخت تراشه A22 اپل استفاده شود. پیش‌بینی می‌شود که این تراشه قدرت پردازش مدل‌هایی مانند آیفون 20 و آیفون 20e را تأمین کند.

پو و همکارانش در GF Securities ادعا کرده‌اند که اینتل در حال نزدیک‌شدن به قراردادی است که به این شرکت سهم قابل‌توجهی از تولید تراشه گوشی‌‌های اپل را واگذار می‌کند. تحلیل‌های آن‌ها نشان‌دهنده اعتماد به برنامه درحال توسعه اینتل و نیاز اپل به یک زنجیره تأمین مقاوم‌تر است.

این نوع قرارداد هیچ‌گونه تغییری در استراتژی طراحی اپل ایجاد نمی‌کند، زیرا شرکت همچنان هر بخش از پردازنده‌ها را طراحی کرده و کنترل کامل بر تصمیمات معماری خواهد داشت. وظیفه اینتل به‌عنوان شریک تولید، مشابه نقش TSMC در تولید تراشه‌های سری A فعلی خواهد بود.

چرا اپل به دنبال شریک تولید دوم است؟

در حال حاضر، TSMC بیشتر تولید تراشه‌های پیشرفته اپل را برعهده دارد و این اعتماد را از طریق بازدهی بالا و عملکرد قابل‌اعتماد در فرآیندهای جدید به‌دست آورده است.

وابستگی به یک تأمین‌کننده واحد، زمانی که زنجیره‌های تأمین جهانی محدودیت‌های خود را نشان دادند، به یک خطر آشکار تبدیل شد. اختلالات شدید در آسیا در طول همه‌گیری نشان داد که برنامه سخت‌افزاری چقدر می‌تواند آسیب‌پذیر شود.

برای افزایش تاب‌آوری، مونتاژ دستگاه‌ها به هند و ویتنام منتقل شده است. مهندسان همچنین گزینه‌های ساحلی و داخلی را برای اجزای استراتژیک بررسی کردند.

تولید تراشه در صدر این فهرست قرار دارد، زیرا بر عملکرد، کارایی و ایمنی محصول تأثیر می‌گذارد.

اینکه اینتل تنوعی جغرافیایی ارائه می‌دهد که اپل در حال حاضر فاقد آن است، می‌تواند نقطه قوت بزرگی باشد. بخش عمده‌ای از ظرفیت پیشرفته اینتل در ایالات متحده قرار دارد که به اپل کمک می‌کند تا تنش‌های ژئوپولیتیکی در شرق آسیا را مدیریت کند.

در واقع، همانطور که قبلاً گفتیم، اینتل به عنوان سپری در برابر ریسک‌های ژئوپلیتیکی و زنجیره تأمین مرتبط با وابستگی به TSMC عمل می‌کند.

کارخانه‌ای در آمریکای شمالی نیز کاهش آسیب‌پذیری در برابر تأخیرهای حمل‌ونقل و قرنطینه‌های منطقه‌ای را به همراه دارد. شوک‌های تأمین که معمولاً در صنعت گوشی‌های هوشمند رخ می‌دهند، در این حالت تاثیر کمتری خواهند داشت.

انگیزه اینتل و تلاش‌های آن برای بازسازی اعتبار

همکاری با اپل می‌تواند اعتبار آن را بازیابی کرده و پیشرفت‌های قابل‌سنجشی را به نمایش بگذارد. اینتل در تلاش است تا از طریق سرمایه‌گذاری زیاد در فرآیندهای 18A و 14A، رقابت مستقیم‌تری با TSMC داشته باشد. در همین زمینه، چند ماه نیز پیش خبری منتشر شد مبنی بر اینکه اپل و انویدیا احتمالاً از نود 14A شرکت اینتل به‌عنوان منبع دوم برای بخشی از نیازهای خود به تراشه استفاده خواهند کرد.

تأییدشدن از سوی اپل می‌تواند سیگنال واضحی باشد که روند بازسازی اینتل در حال پیشرفت است. تحلیلگر زنجیره تأمین، مینگ چی کو، در گزارشی جداگانه شواهدی را در این زمینه ارائه داده است.

کو پیش‌بینی کرده که اینتل تراشه های M سری پایین‌رده اپل را برای مدل‌های خاص مک و آیپد از نیمه دوم سال 2027 با استفاده از فرآیند 18A تولید کند. اپل معمولاً فرآیندهای تولیدی جدید را ابتدا بر روی سخت‌افزارهایی با ریسک پایین آزمایش می‌کند.

کو همچنین اعلام کرد که اینتل قرار است تراشه‌های M سری پایین‌رده را برای مدل‌های خاص مک و آیپد تولید کند. این وظیفه اولیه به اینتل فرصتی می‌دهد تا عملکرد خود را در زمینه بازدهی ثابت نشان دهد؛ پیش از آنکه اپل به انتقال تراشه‌های آیفون به تأسیساتی دیگری فکر کند.

اپل در حال ارزیابی ثبات اینتل، عملکرد بازدهی و آمادگی کلی آن است. نتایج مثبت می‌تواند چشم‌انداز اینتل را برای تأمین سهم بیشتری از تولید تراشه‌های آیفون تقویت کند.

چگونه این تغییر می‌تواند نقشه‌راه بلندمدت اپل را دگرگون کند؟

آیفون همچنان مهم‌ترین محصول اپل است. این شرکت هر ساله صدها میلیون دستگاه به بازار می‌فرستد و حتی مشکلات جزئی در تولید تراشه می‌تواند منجر به کمبودهای جهانی شود.

ظرفیت تولید اضافی می‌تواند به اپل کمک کند تا ریسک‌ها را در زمان‌های راه‌اندازی محصولات جدید مدیریت کند. همکاری با اینتل همچنین می‌تواند چانه‌زنی اپل را در مذاکرات قیمت بهبود بخشد.

در آینده، TSMC دیگر تنها تأمین‌کننده تراشه‌های پیشرفته اپل نخواهد بود. تنوع بیشتر تأمین‌کنندگان معمولاً به قراردادهای بلندمدت و مطلوب‌تری منجر می‌شود.

قانون‌گذاران در واشنگتن در حال فشار برای افزایش تولید تراشه‌های داخلی با تشویق‌های فدرالی هستند. همکاری با اینتل به اپل کمک خواهد کرد تا با این اولویت‌ها هم‌راستا شود و وابستگی به تولید خارج از کشور را کاهش دهد.

همکاری احتمالی اپل با اینتل، یک چرخش تاریخی در روابط این دو شرکت را نشان می‌دهد. تا سال 2020، اپل قبل از روی‌آوردن به Apple silicon، از پردازنده‌های اینتل برای مک‌ها استفاده می‌کرد.

حالا، همکاری در تولید تراشه‌ها می‌تواند روابط را بازتعریف کند. این همکاری بر توان تولیدی متمرکز خواهد بود تا طراحی پردازنده‌ها.

چرا اینتل تنها بخشی از استراتژی گسترده‌تر اپل است؟

اینتل تنها مسیری نیست که اپل در حال پیگیری آن است تا خطرات تولید را کاهش دهد. این شرکت در حال حاضر از تلاش‌های بزرگ داخلی که در گره‌های مختلف، حجم‌ها و زمان‌بندی‌های مختلف فعالیت می‌کنند، حمایت می‌کند.

گسترش TSMC در آریزونا همچنان بخش مرکزی نقشه‌راه بلندمدت اپل است. اپل ظرفیت قابل‌توجهی در این تأسیسات رزرو کرده و پیش‌بینی می‌کند که میلیون‌ها تراشه نسل آینده پس از شروع تولید به‌دست آید.

این تعهدات نشان‌دهنده اعتماد بلندمدت به توانایی TSMC در مقیاس‌پذیری گره‌های پیشرفته در ایالات متحده است. Texas Instruments نیز به‌عنوان یکی از ارکان این استراتژی مطرح است.

تأسیسات بزرگ مدیریت قدرت و آنالوگ در تگزاس هم‌اکنون اجزای بنیادینی را تأمین می‌کند که دستگاه‌های اپل را پایدار و کارآمد نگه می‌دارد. این تراشه‌های ارزان‌قیمت همچنان ضروری هستند، زیرا کمبود قطعات کوچک آنالوگ می‌تواند کل فرایند مونتاژ محصول را به تأخیر بیاندازد.

اینتل در کنار این تأمین‌کنندگان قرار می‌گیرد، نه بالاتر از آن‌ها. واحد Foundry اینتل هنوز در حال بازسازی سرعت است و اپل معمولاً تمایل دارد که از عملکرد ثابت قبل از انتقال بارهای تولیدی بحرانی آیفون به هر شریک تولید جدیدی اطمینان حاصل کند.

سیاست‌های فدرال نیز بر محیط کلی تأثیر گذاشته‌اند. تعرفه‌ها، مشوق‌ها و فشارهای سیاسی شرکت‌ها را به سمت حمایت از تولید داخلی تراشه‌ها سوق داده است در حالی که واشنگتن به خودکفایی بیشتر توجه دارد.

تنوع در حال حاضر شامل پردازنده‌های پیشرفته، تراشه‌های مدیریت قدرت و قطعات آنالوگ است. فرصت اینتل به این تلاش‌ها افزوده می‌شود اما جایگزین سرمایه‌گذاری‌هایی که اپل قبلاً با TSMC و Texas Instruments انجام داده، نمی‌شود.

استراتژی اپل به موفقیت همزمان چند تأمین‌کننده وابسته است. اینتل ممکن است نقشی در این سیستم ایفا کند، اما این شرکت تنها بخشی از یک برنامه بسیار بزرگتر باقی خواهد ماند.