گوشی‌های هوشمند هر روز بزرگ‌تر می‌شوند و این تنها یک ترند نیست؛ بلکه مسیری است که صنعت به آن سمت حرکت کرده است. در نتیجه، گوشی‌های جمع‌وجور اکنون بسیار کمتر از چند سال پیش رایج هستند. انتخاب‌ها هر سال کمتر می‌شود و تولیدکنندگانی که زمانی گوشی های کوچک خوبی ارائه می‌کردند، دیگر چنین محصولاتی تولید نمی‌کنند.
نمونه بارز این موضوع خط تولید آیفون مینی اپل است که تجربه‌ای پرچم‌دار و جمع‌وجور ارائه می‌داد، اما اکنون متوقف شده است. حتی مقرون‌به‌صرفه‌ترین آیفون امروزی، یعنی آخرین مدل آیفون 16e، صفحه‌نمایشی بالای 6 اینچ دارد.
اما چرا گوشی های کوچک اهمیت خود را از دست داده‌اند؟ پاسخ تنها به ترجیحات مصرف‌کنندگان مربوط نمی‌شود؛ بلکه ترکیبی از ترندهای بازار، محدودیت‌های سخت‌افزاری و تغییر در رفتار کاربران است.
1. نمایشگرهای بزرگ تجربه بهتری ارائه می‌دهند
اول از همه، دلیل تسلط گوشی‌های بزرگ کاملاً واضح است. یک نمایشگر بزرگ‌تر تماشای ویدیوها، بازی‌کردن و انجام چند کار هم‌زمان را راحت‌تر و جذاب‌تر می‌کند.
پلتفرم‌های استریم و اپلیکیشن‌های شبکه‌های اجتماعی نیز برای نمایشگرهای بزرگ طراحی شده‌اند تا کاربران مدت زمان بیشتری با محتوا درگیر باشند. البته تایپ‌کردن با یک کیبورد بزرگ‌تر هم بسیار راحت‌تر است.
2. عمر باتری مهم‌تر از اندازه است
یک گوشی کوچک به معنای فضای کمتر برای باتری است و این یک مشکل بزرگ است. ما به‌عنوان مصرف‌کننده انتظار داریم گوشی‌های هوشمندمان حتی با استفاده سنگین یک روز کامل دوام بیاورند. اما دستیابی به این هدف در دستگاه‌های جمع‌وجور دشوار است.
گوشی‌های بزرگ‌تر به طور طبیعی می‌توانند باتری‌های بزرگ‌تری در خود جا دهند که یک مزیت عمده نسبت به همتایان کوچک‌تر آنها محسوب می‌شود. همچنین فضای بیشتری برای مدیریت گرما و جای‌دادن یک سیستم مخصوص دفع حرارت دارند که به حفظ سلامت باتری در طول زمان کمک می‌کند.
اگرچه تراشه‌ها کارآمدتر شده‌اند، نمی‌توانند به‌طور کامل محدودیت‌های فیزیکی یک باتری کوچک را جبران کنند. به همین دلیل گوشی‌های جمع‌وجور اغلب به دلیل عمر باتری ضعیف موردانتقاد قرار می‌گیرند و فروش آنها سخت‌تر می‌شود.
3. دوربین‌ها فضای زیادی اشغال می‌کنند
دوربین گوشی‌های هوشمند به یکی از بزرگ‌ترین عوامل فروش برای خریداران تبدیل شده‌اند، اما آنها به فضای داخلی بیشتری نیاز دارند. حسگرهای دوربین باکیفیت نیازمند ماژول‌های بزرگ‌تر، تراشه‌های پردازش تصویر بهتر و اجزای اضافی مانند لنزهای پریسکوپی برای زوم هستند.
در یک گوشی بزرگ، تولیدکنندگان فضای کافی برای جادادن این اجزا بدون فداکاری‌های قابل‌توجه دارند. اما در یک گوشی کوچک، آنها باید با استفاده از حسگرهای کوچک‌تر یا حذف قابلیت‌هایی مانند لنز تله‌فوتو راهی پیدا کنند. این موضوع گوشی‌های جمع‌وجور را در مقایسه‌های دوربین در وضعیت نامطلوبی قرار می‌دهد، که دلیل دیگری برای کاهش محبوبیت آنها است.
4. تولیدکنندگان از بازار سودآور پیروی می‌کنند
صنعت گوشی‌های هوشمند بر یک اصل ساده عمل می‌کند: آنچه فروش می‌رود را تولید کنید. آمارها نشان می‌دهد که بیشتر مصرف‌کنندگان دستگاه‌های بزرگ‌تر را ترجیح می‌دهند. گزارش شده است که آیفون 13 مینی فروش ضعیفی داشته، به همین دلیل اپل تصمیم گرفت خط تولید مینی را از سری آیفون 14 حذف کند.
ما ترندهای مشابهی را از برندهای دیگر نیز دیده‌ایم. به‌عنوان مثال، گوشی Asus Zenfone 10 یک پرچم‌دار اندرویدی جمع‌وجور بود. اما این شرکت تصمیم گرفت مدل Zenfone 11 Ultra را عرضه کند که صفحه‌نمایش بزرگ 6.78 اینچی دارد.
بنابراین این موضوع فقط مربوط به تقاضا نیست؛ بلکه به سودآوری هم مرتبط است. گوشی‌های کوچک نیازمند مهندسی خاصی هستند تا ویژگی‌های پرچم‌دار را در یک قالب جمع‌وجور جای دهند. این یعنی هزینه تولید بالاتر و صرفه‌جویی کمتر در مقیاس.
از سوی دیگر، گوشی‌های بزرگ‌تر قطعات بیشتری با مدل‌های موجود به اشتراک می‌گذارند، که تولید آنها را ارزان‌تر می‌کند. اگر بیشتر خریداران به سمت گوشی‌های بزرگ تمایل دارند، انگیزه کمی برای برندها باقی می‌ماند تا به تولید گوشی‌های کوچک ادامه دهند.
5. مصرف‌کنندگان نمی‌خواهند سازش کنند
همچنین، باید به فاصله بین چیزی که مردم می‌گویند می‌خواهند و آنچه واقعاً می‌خرند اشاره کنیم. بسیاری از کاربران ادعا می‌کنند که دلتنگ گوشی های کوچک هستند، اما وقتی زمان ارتقا می‌رسد، اغلب یک مدل بزرگ‌تر را انتخاب می‌کنند.
دلیل آن هم این است که دستگاه‌های جمع‌وجور معمولاً به معنی قانع‌بودن هستند؛ چه در عمر باتری، کیفیت نمایشگر یا عملکرد دوربین.
ما ممکن است ایده یک گوشی کوچک را دوست داشته باشیم، اما در عمل اکثر ما ویژگی‌ها را به فرم فاکتور ترجیح می‌دهیم. موفقیت دستگاه‌هایی مانند مدل‌های Galaxy S Ultra و iPhone Pro Max ثابت می‌کند که اکثر مصرف‌کنندگان مایلند یک گوشی بزرگ‌تر حمل کنند،؛ البته اگر به این معنا باشد که بهترین ویژگی‌ها را داشته باشند.
6. گوشی‌های تاشو، دستگاه‌های کوچکی جدید هستند
شما می‌توانید همچنان در سال 2025 تجربه یک گوشی جمع‌وجور را داشته باشید، اما به شیوه‌ای جدید. گوشی‌های تاشو اکنون مکالمه حول گوشی‌های کوچک را تغییر داده‌اند.
دستگاه‌هایی مانند Galaxy Z Flip و Motorola Razr طراحی‌ای مناسب جیب ارائه می‌دهند بدون اینکه از اندازه صفحه‌نمایش کم کنند. زمانی که تا می‌شوند، جمع‌وجور و قابل حمل هستند. آنها زمانی که باز می‌شوند، یک صفحه‌نمایش تمام‌عیار برای تجربه بهتر چندرسانه‌ای و بهره‌وری ارائه می‌دهند.
گوشی‌های تاشو یکی از بزرگ‌ترین شکایت‌ها درمورد گوشی‌های کوچک، یعنی اندازه نمایشگر را برطرف می‌کنند و هم‌زمان چیزی منحصربه‌فرد ارائه می‌دهند.
اگرچه آنها هنوز گران‌تر از گوشی‌های سنتی هستند، هر سال پیشرفته‌تر می‌شوند. اگر فناوری تاشو به پیشرفت خود ادامه دهد، ممکن است به‌طور کامل جایگزین نیاز به گوشی‌های کوچک سنتی شود.
7. گوشی های کوچک بازگشتی بزرگ نخواهند داشت
احتمالاً گوشی‌های جمع‌وجور به این زودی‌ها بازگشت بزرگی نخواهند داشت. بازار به سمت دستگاه‌های بزرگ‌تر تغییر کرده است و تولیدکنندگان دلیل کمی برای معکوس‌کردن این روند دارند.
برخی از برندها ممکن است به ساخت گوشی‌های کوچک ادامه دهند، اما آنها یک دسته‌بندی خاص باقی خواهند ماند، نه یک گزینه اصلی.
برای کسانی که همچنان عاشق گوشی‌های کوچک هستند، بهترین گزینه ممکن است استفاده از یک دستگاه قدیمی‌تر یا پذیرش گوشی‌های تاشو باشد. در حال حاضر، دوران گوشی های کوچک در حال اتمام است و به نظر نمی‌رسد اکثر مردم اهمیتی بدهند.
دیدگاهتان را بنویسید