آشنایی با کانکتورهای پاور کامپیوتر (کدام کانکتور را به کدام قطعه متصل کنیم؟)

هر کامپیوتر برای راه اندازی قطعات مختلف خود به یک منبع تغذیه نیاز دارد که با استفاده از کانکتورهای مختلف، می توانید جریان و ولتاژ مورد نیاز برای هر قطعه را تامین کنید. در این بین به دلیل تفاوت در کانکتورها، برخی از کاربران در اتصال کانکتورها دچار مشکل می شوند و از این رو یک راهنمای تصویری برای شناخت کانکتورها بسیار ضروری به نظر می رسد.

پاور کامپیوتر در توان های مختلف تولید می شوند که هر کدام از آنها دارای تعداد ریل خروجی، تعداد کانکتور و شدت جریان خروجی متفاوتی هستند. در برخی از آنها نیز قادر هستید تا تنها در مواقع لزوم، کانکتور مورد نیاز را به پاور متصل کنید که به این پاورها، Modular گفته می شود. البته این پاورها به دو دسته تقسیم می شوند که در دسته اول، کانکتورهای ضروری به پاور متصل هستند و تنها می توانید کانکتورهای مخصوص SATA، Molex و کارت گرافیک را در مواقع لزوم نصب کنید. در دسته دوم تمامی کانکتورها به اختیار کاربر به پاور متصل می شود و حتی کانکتورهای ضروری نیز به میل کاربر به منبع تغذیه متصل می شود. ابتدا شما را با استفاده از یک تصویر، با محیط داخلی یک پاور با کیفیت و با توان 750 وات آشنا می سازیم.

تامین توان مورد نیاز هر قطعه توسط کانکتورهای اختصاصی تامین می شود و هر کانکتور نیز از بخش های مختلفی از بورد پاور خارج می شود. تا حدود زیادی می توان از باطن یک پاور فهمید که کیفیت آن در چه حدی است.

کانکتور 4+20 پین: برای اتصال به مادربورد و تامین توان مورد نیاز آن مورد استفاده قرار می گیرد. در برخی از پاور های بی کیفیت و با توان بسیار پایین، شاهد حضور کانکتور 20 پین هستیم و در برخی پاور ها نیز کانکتور به صورت یکپارچه و با تعداد 24 پین ثابت دیده می شود. در برخی از پاورها که این نوع بسیار معمول است، شاهد حضور کانکتور 4+20 پین هستیم که می توانید در مادربوردهای ساده که به یک کانکتور 20 پین نیاز دارد، از کانکتور مورد نیاز استفاده کنید و در مادربورد های قدرتمندتر، با اتصال بخش 4 پین به قسمت 20 پین، از کانکتور استفاده کنید.

کانکتور 4+4 پین: این کانکتور نیز به دو صورت دیده می شود که در برخی پاورها همانند تصویر بالا به شکل دو کانکتور 4 پین در کنار یکدیگر و در برخی پاور ها به صورت یک کانکتور یکپارچه 8 پین دیده می شود. کاربرد کانکتور 4+4 یا 8 پین برای تامین توان مورد نیاز پردازنده است. در پاورهای با توان بالا، شاهد حضور یک کانکتور 4+4 پین و یک کانکتور 8 پین در کنار یکدیگر هستیم که از آن پاورها می توانید برای مادربورد های مخصوص سرور که دارای دو سوکت پردازنده هستند، استفاده کنید.

در پاور های با توان پایین نیز شاهد حضور تنها یک کانکتور 4 پین برای پردازنده هستیم. شما باید بر اساس توان مورد نیاز برای پردازنده و کانکتور مادربورد خود، از کابل مخصوص 4 پین، 4+4 پین یا 8 پین استفاده کنید. استفاده از یک کانکتور 4 پین برای مادربوردهایی که دارای کانکتور 8 پین هستند، مشکلی در روشن شدن سیستم به وجود نمی آورد ولی توصیه می شود در صورتی که از پردازنده های قدرتمند استفاده می کنید، کانکتور 4+4 یا 8 پین را به مادربورد متصل کنید تا تامین توان پردازنده به بهترین شکل ممکن صورت گیرد. به طور معمول کانکتور مخصوص پردازنده  در قسمت بالای سوکت پردازنده (نزدیک به پورت های پشت مادربورد) قرار دارد.

کانکتور 8 پین (ذر برخی پاورها به صورت 2+6 پین وجود دارد) PCI: این کانکتور برای اتصال به کارت گرافیک های قدرتمندی به کار می رود که به طور معمول توان مصرفی بالایی نسبت به سایر محصولات دارند. برخی از کارت های حرفه ای، به سه عدد کانکتور 8 پین نیاز دارند ولی به طور معمول پاور های با توان پایین، از این کانکتور بهره نمی برند. یکی از نکاتی که می توانید کانکتور 8 پین PCI را از 8 پین مخصوص پردازنده به سادگی تشخیص دهید، گیره کانکتور است که نمونه این گیره را می توانید از اینجا مشاهده کنید. البته در این بین برخی پاور ها دارای کانکتور 6 پین و برخی نیز دارای کانکتور 6 پین هستند که از نظر ظاهری می توانید تمام این موارد را در تصویر بالا مشاهده کنید.

کانکتور 4 پین Molex: کانکتور مخصوص برای تامین توان مورد نیاز برخی تجهیزات مانند فن، هارد دیسک و درایو نوری IDE مورد استفاده قرار می گیرد. به طور معمول در پاور های ارزان قیمت، کیفیت کانکتور Molex بسیار پایین است و پایه های کانکتور دچار مشکل می شود.

کانکتور SATA: مخصوص تامین توان تجهیزات مجهز به پورت SATA مانند درایو نوری، هارد دیسک و SSD که امروزه تعداد حداقل 4 عدد از این کانکتور برای یک سیستم مورد نیاز است.