مشاوره برای خرید یک مادربرد مناسب (چه امکاناتی برای من استفاده نمی شود؟)

تا کنون و در بسیاری از مشاوره های خرید،به معرفی برترین قطعات موجود در بازار پرداخته ایم.برترین سخت افزارها در برندهای متفاوت،با توجه به قیمت،ارزش خرید و پرفورمنس دریافتی،به شما عزیزان پیشنهاد شده است.اما در این مطلب قصد داریم تا شما عزیزان را با شیوه های انتخاب صحیح یک مادربرد،آشنا سازیم.هدف اصلی این مطلب پیشنهاد توجه به راهکارهایی است که شما را از خرید یک محصول با توانایی های که استفاده از آنها لزومی ندارد،آشنا سازیم.با ما همراه باشید.

چیپست

چیپست های موجود در بازار (در مدل های جدید) عموما تنها شامل چیپست های تولید کمپانی “اینتل” هستند.سری 100 اینتل و همچنین مدل های C2XX و در نهایت چیپست قدرتمند X99.همانطور که می دانید،چیپست X99 به منظور استفاده در مادربردهایی است که از پردازنده های اینتل Extreme Edition پشتیبانی می کنند.در نتیجه می توان پردازنده های Haswell-E و Broadwell-E را برای آنها استفاده کرد.اما توجه به این نکته که پردازنده این مادربردها اکثرا دارای قیمت های بالایی هستند،ضروری است.در نسل اول مادربردهای X99 استفاده از نسل جدید حافظه های M.2 و همچنین پورت های USB 3.1 به چشم نمی خورد.اما مدل های جدید X99 به این مشکلات پایان داده است.شاید ابهت یک مادربرد X99 چشمان شما را خیره کرده و تهیه آن برای بسیاری از افراد امکان پذیر باشد.اما به واقع توان پردازشی یک سیستم متشکل از X99 و پردازنده های i7 Extreme Edition بسیار بالا است.این کامپیوترها نه برای بازی،بلکه برای انجام پردازش های سنگین در زمینه های تخصصی مانند رندرینگ،انیمیشن،نرم افزارهای محاسباتی،نرم افزارهای مهندسی،نرم افزارهای طراحی و…مورد استفاده قرار می گیرند.

اما مادربردهای X99 به دلایلی دیگر نیز دارای قیمت های بالا هستند.به عنوان مثال این مادربردها از 4 کانال رم DDR4 به همراه پشتیبانی از 128 گیگابایت حافظه رم برخوردار هستند که همین امر موجب افزایش قیمت آنها می گردد.چیپست X99 از تعداد زیادی مسیر HSIO به همراه مسیرهای SATA در دو دسته نسل سوم و Express پشتیبانی می کند که تولید کنندگان مادربرد نیز گاها از 10 اسلات PCI در مدل های X16 و X8 در مادربردها استفاده می کنند.تعدد مسیرهای PCI و اسلات های توسعه که گاها تا آخر عمر مادربر استفاده ای نخواهد داشت!از سوی دیگر،این مادربردها به طور عمده در کلاس ATX تولید می شوند که دست تولید کنندگان برای اضافه کردن اسلات های توسعه و هدر های وابسته به آنها زیاد است.

از سوی دیگر،شاهد چیپست های 100 هستیم.تعداد 6 چیپست در این خانواده وجود دارد که تنها چیپست Z170 قادر به اورکلاک پردازنده ها است.اکثر مادربردهایی که از چیپست Z170 به منظور کنترل مادربرد استفاده می کنند،دارای کلید و امکانات اختصاصی اورکلاک هستند.همه ی پردازنده های اینتل دارای قابلیت Boost هستند که می توانند فرکانس پایه را در صورت لزوم افزایش داده و حتی تا بیش از یک گیگاهرتز آن را افزایش دهند.در نتیجه ی استفاده مادربردها از این چیپست و اضافه شدن امکانات اورکلاک سخت افزاری،قیمت آنها افزایش چشمگیری پیدا می کند.از طرف دیگر،اورکلاک پردازنده برای دسته بزرگی از کاربران خانگی،هیچگاه اتفاق نخواهد افتاد.توجه داشته باشید که قیمت چیپست های سری 100 تفاوت چندانی ندارد،و آن چیزی که این مادربردها را گرانتر از دیگران می کند،استفاده از امکانات اختصاصی است که حتی گاها به همراه یک سوکت مخصوص است.پردازنده های مورد نظر،گاها به وسیله افزایش فرکانس در حالت Turbo Boost نتیجه دلخواه کاربران را برآورده می کنند.یادتان باشد که در صورتی که یک اورکلاکر نیستید،لزومی برای تهیه چنین مادربردی وجود ندارد.مادربردهایی با چیپست های B150،H110،Q150 و H170 می تواند به آسانی نیازهای شما را پوشش دهد.چیپست های دیگر،تنها تفاوت برجسته با Z170 را در اورکلاک تجربه می کنند.این چیپست ها به خوبی کارهای شما حتی در سطوح حرفه ای را هندل کرده و نیازی به پرداخت هزینه برای یک مادربرد حرفه ای مجهز به چیپست Z170 به همراه نوشابه و سالاد وجود ندارد!

برای مطالعه امکانات چیپست های مورد نظر،به این لینک مراجعه نمائید.

مسیرهای PCIe

تمامی مادربردهای موجود در چندین کلاس مختلف از نظر ابعاد دسته بندی می شوند.این مادربردها دارای تعدادی مسیر PCI Express هستند که در نمونه های 3.0 X16 و حتی مدل های قدیمی تر مانند X1/X4/X8 هستند.این اسلات های توسعه،به منظور نصب کارت گرافیک،کارت صدا،کارت های کپچر،کارت های توسعه I/O،کارت های گیرنده امواج صوتی و تصویری،ذخیره سازهای NVME و…هستند.امروزه مادربردها به پردازشگرهای صوتی و حتی تقویت کننده (Amplifier) مجهز هستند که حداقل 5 کانال صوتی را با کیفیت استدیو پوشش می دهد.در نتیجه استفاده از کارت هایی مانند کارت صدا،کارت ارتقاء I/O و مودم این روزها بسیار کم شده است.از سوی دیگر،بسیاری از کاربران نیز تنها با یک کارت گرافیک کارهای خود را انجام داده و از فناوری های CrossFire و SLI بهره نمی برند.در نتیجه نیاز به اسلات های متعدد PCI از بین رفته و می توان با یک مادربرد مجهز به حتی 2 اسلات PCI نیز یک کامپیوتر قدرتمند را اسمبل کرد.یادتان باشد که تعدد مسیرهای PCI موجب افزایش کنترلرها،بالا رفتن ولتاژ درخواستی و افزایش قیمت مادربرد می گردد.آن هم به دلایلی که شاید هیچگاه مورد استفاده قرار نگیرد.

M.2،U.2 و NVME

همانطور که می دانید،نسل جدید سیستم های ذخیره سازی تحت عنوان M.2،U.2 و NVME به تازگی معرفی شده است.حافظه های M.2 و U.2 از BUS های SATA III و PCI استفاده می کنند.سرعت اکثر حافظه های M.2 به 32 گیگابیت در ثانیه می رسد.مادربردهای جدید اسلات های مورد نیاز برای استفاده از حافظه های ذخیره سازی M.2 و U.2 را فراهم ساخته،و همچنین توانایی استفاده از ذخیره سازهای قابل نصب بر روی PCI را محیا کرده اند.قیمت نهایی حافظه های مورد نظر خصوصا در استاندارد NVME بسیار بالا است.به طوری که خرید حافظه های SSD 2.5 دارای ارزش بسیار بیشتری است.

پشتیبانی از این حافظه ها به همراه محیا ساختن اسلات های آنها نیز موجب افزایش قیمت مادربرد می گردد.سرعت درایوهای ذخیره سازی،تاثیر چندانی بر روی فریم های بازی ندارد.در نتیجه می توان به وسیله سالید های 2.5 اینچی،نیاز به سرعت های بالا را در آنها رفع کرده و از یک مادربرد ارزان قیمت استفاده کرد.از سوی دیگر،استفاده از حافظه های قابل نصب بر روی PCIe ها برای بسیاری از کاربران مقدور نبوده و دلیل آن هم قیمت بسیار بالا و غیر قابل توجیه این حافظه ها است.به طبع اما سرعت آنها در ارائه اطلاعات بسیار بالا بوده و به دلیل ارتباط مستقیم این حافظه ها با پردازنده (CPU)،سرعت پردازش ها به خوبی افزایش یافته است.هیچ گونه کنترلر و پردازشگر اضافی در BUS های آنها وجود ندارد.

زرق و برق های بازی (Gaming Mother Board)

مادربردهای گیمینگ دارای امکاناتی هستند که شما بابت آنها هزینه های زیادی را پرداخت خواهید کرد.به عنوان مثال می توان به هدرهای LED و سیستم های نورانی اشاره کرد.هیت سینک های بزرگ،رنگ آمیزی PCB،امکانات نرم افزاری که از سنسورهای اضافی تعبیه شده بر روی مادربرد استفاده می کنند،کنترلرهای شبکه گران قیمت مانند مدل های Killer و سامانه های اضافی در زمینه های صوتی،از جمله مواردی است که موجب افزایش قیمت می گردد.در اینجا تصمیم با شما است.اما بدون این موارد نیز می توان یک مادربرد قدرتمند را در اختیار داشت.شما می توانید به وسیله کیت های LED موجود در بازار،مادربرد و کامپیوتر را به دلخواه خود زیبا نمائید.تقویت سیستم های صوتی و استفاده از فناوری های تخصصی نیز تنها بر روی هدفون،هدست و اسپیکرهای مجهز به دالبی و گران قیمت کارایی خواهد داشت.هدفون و هدست های معمولی و حتی بسیاری از اسپیکرهای گران قیمت،قادر به پوشش کامل فرکانس های خروجی از این چیپ ها نیستند.کنترلر های گران قیمت شبکه نیز با هوشیاری کامل وظیفه برنامه ریزی و الویت بندی کاربردهای استفاده از شبکه را دارند.اگر از آن دسته کاربرانی هستید که به طور آنلاین اقدام به انجام بازی نمی کنید،نیازی به آنها نخواهید داشت.

مدار فاز و VRM و PWM

اگر بشود از خیر همه موارد ذکر شده در بالا گذشت،نمی توان نقش مدار فاز و VRM و PWM را نادیده گرفت.یادتان باشد موارد ذکر شده بسیار مهم هستند.در هنگام خرید یک مادربرد،بخش های فوق را مورد بررسی قرار دهید.

کلاس مادربرد از نظر ابعاد

امروزه بسیاری از مادربردهای موجود در بازار دارای ابعاد کوچکتری به نسبت گذشته بوده و در مدل های mini-ITX و mini-ATX عرضه می شوند.این مادربردها را دست کم نگیرید.درست پیش از نمایشگاه کامپیوتکس 2016 بود که کمپانی G.Skill یک ماژول DDR4 در حجم 4 گیگابایت را تا 5 گیگاهرتز اورکلاک کرد.این اقدام به وسیله یک مادربرد کوچک به نام MSI Z170I GAMING PRO AC انجام شد.از جمله دیگر مادربردهای این دسته می توان به ASRock Z170M OC Formula اشاره کرد.در نتیجه یادتان باشد که با مادربردهای کوچک هم می توان یک سیستم حرفه ای را اسمبل کرد.

نکته:

منظور از نوشتن این مطلب،کم رنگ جلوه دادن امکانات ذکر شده نیست.این امکانات جزو مهمترین فناوری های سخت افزاری هستند؛اما هدف اصلی ما یک یادآوری به منظور عدم پرداخت هزینه برای کاربردهایی است که گاها مورد استفاده کاربران قرار نمی گیرند.