احتمالا همه‌ی شما فیلم ماندگار Gravity را دیده‌اید. اگر آن را هم ندیده باشید، حتما انیمیشن Wall-E را به یاد دارید (آن صحنه‌ی خروج این ربات دوست داشتنی از جو کره‌ی زمین را به خاطر دارید که با کنار زدن و برخورد با حجم زیادی از زباله‌های فضایی همراه بود). احتمالا شما هم مثل من با خود فکر می‌کردید که تا رسیدن به آن دوران (که جو کره‌ی زمین پر از زباله‌های فضایی شده باشد) زمان زیادی باقی مانده است اما باید در کمال تعجب اعلام کنیم که شاید بسیار زودتر از چیزی که انتظار داشتیم به آن دوره رسیده‌ایم. تغییر مدار ایستگاه فضایی بین المللی به دلیل زباله های فضایی هم دلیل دیگری بر این مدعاست!
- تماشا کنید: گشت و گذاری در ایستگاه فضایی بین المللی
- چین سقوط ایستگاه فضایی این کشور بر روی کره زمین را تایید کرد
زباله های فضایی و آینده‌ای نامعلوم!
بسیاری از ما به دلیل تصوراتی که از فضای بیکران اطراف کره‌ی زمین و فضا داریم، تصور می‌کنیم که دنیای اطراف ما به قدری پهناور است که انداختن یک پلاستیک و یا زباله در فضا بدون تاثیر خواهد بود و احتمالا هیچگاه به آن نخواهیم رسید. شاید کمی تا حدی این گفته در فضای خارج از جو و جاذبه‌ی کره‌ی زمین درست باشد (که همان هم در آینده دردسر ساز خواهد شد) اما اکنون وقتی صحبت از زباله‌های فضایی به میان می‌آید، منظور اشیاء فضایی هستند که در مدار اطراف کره‌ی زمین در حال چرخش‌اند و هوز از جاذبه‌ی کره‌ی زمین فرار نکرده‌اند. این اشیاء تا زمان زیادی در همان جو کره‌ی زمین می‌چرخند و ممکن است هر لحظه با ماهواره‌ها و یا ایستگاه فضایی بین المللی برخورد داشته باشند.
ایستگاه فضایی بین المللی طی چند ماه گذشته هشدارهای جدی در مورد احتمال برخورد آن با یک زباله‌ی فضایی دریافت کرده بود و پس از مدتی متوجه شدند که اگر اقدام به موقعی صورت نگیرد، فاجعه‌ای مشابه‌ی فیلم Gravity رخ خواهد داد! شاید با خود فکر کنید که این زباله‌ی فضایی از کجا پیدایش شد که اکنون اینقدر دردسرساز شده است؟ زباله‌ی فضایی مورد نظر ما، یک قطعه از ماهواره‌ی هواشناسی منقرض شده‌ی Fengyun-1C است که بقایای آن در سال 2007 با آزمایش یک موشک ضد ماهواره‌ی چینی منهدم شد. این موشک با سرعتی برابر با 22 ماخ (سرعت صوت) به این ماهواره برخورد کرد و پس از انفجار بقایای این ماهواره متلاشی شد. در نتیجه‌ی این انفجار، هزاران قطعه زباله‌ی فضایی به اطراف پرتاب شد که تعدادی از آن‌ها از کره‌ی زمین خارج شدند و تعدادی از آن‌ها هم به درون جو زمین سقوط کردند و ذوب شدند. اما تعدادی از آن‌ها نیز در همان مدار باقی ماندند و با سرعت اولیه‌ی خود در حال گردشند.
برای جلوگیری از اتفاق افتادن این برخورد، یک فضاپیمای تدارکاتی روسی به بخش لنگر گیری ایستگاه فضایی بین المللی متصل شد و به مدت 6 دقیقه پیشران خود را روشن کرد. این اتفاق سبب شد تا سرعت ایستگاه فضایی بین المللی افزایش پیدا کند و موقعی مکانی آن 1.2 کیلومتر بالاتر رود تا از موقعیت خطرناک خود دور شود. شاید فکر کنید که مگر یک زباله‌ی کوچک چه تاثیری بر آن ایستگاه بزرگ می‌تواند داشته باشد؟ در جواب باید بگوییم که سرعت ایستگاه فضایی بین المللی در مدار خود تقریبا 27 برابر سرعت صوت است و برخورد هر شیء در آن سرعت می‌تواند فاجعه به بار آورد.
دپارتمان حفاظت از دارایی‌های فضایی (که مسئول ردیابی و هشداردهی است) در ماه گذشته بیش از 27 هزار قطعه‌ی فضایی را ردیابی کرده است که ابعاد آن‌ها بزگتر از توپ تنیس بودند. تقریبا بیش از نیم میلیون زباله‌ی فضایی در اطراف کره‌ی زمین در حال گردشند. از سال 1999 تا به امروز بیش از 29 مانور تغییر مدار برای ایستگاه فضایی بین المللی اتفاق افتاده که 3 مورد آن در سال 2020 رخ داد. احتمال می‌رود که بحران زباله‌های فضایی هر روز بدتر از روز قبل خود شود چرا که آمازون، استارلینک و اسپیس ایکس در حال اضافه کردن ماهواره و فضاپیما به مدارهای زمین هستند و همین موضوع تعداد زباله‌های فضایی را نیز افزایش خواهد داد.
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید