با توجه به افزایش آلودگی هوا و همچنین توسعهی صنعت خودروسازی، ورود خودروهای برقی در خیابانهای ایران از موارد مهم به شمار میرود. اما ورود این خودروها در جادههای ایران نیاز به برنامهریزی و ترغیب خریداران و تولید کنندگان دارد.
محبوبیت خودروهای برقی در سالهای اخیر افزایش داشته است. در گذشته مدلهای اولیهی این نوع خودروها جذابیتی برای خریداران نداشت. به دلیل محدودیت در پیمایش و نوع کارکرد متفاوت آن جلب نظر مردم کاری سخت است. اما توسعهی خودروهای برقی در جهان به مرحلهای رسیده است که میتوان مردم بیشتری نسب به خرید آنها جذب کرد.
فراگیری خودروهای برقی در سال 2017 رشد ۵۴ درصدی داشت. تخمین زده میشود که تعداد این خودروها تا سال 2030 به رقم بسیار بالایی برسد. بسیار از کشورهای توسعه یافته و پیشرفته از نظر توسعه و تولید خودروهای برقی تمام تلاش خود را برای افزایش استفاده مردم از این وسیلهی پاک میکنند. به همین دلیل است که قرار است به ازای هر ۵ خودرو در سال 2030 یکی برقی باشد. رقم تخمینی خودروهای برقی تا این سال قرار است به بیش از 340 میلیون دستگاه برسد.
ورود خودروهای برقی در خیابانهای ایران هنوز در حد حرف است
در ایران اما این آمار و ارقام خیلی امیدوار کننده نیست. چرا که هنوز اقدام جدی در این خصوص انجام نشده است. حتی رعایت استاندارد آلایندگی یورو ۵ به دوران پس از تحریم خودرو موکول شده است. به هر حال در ایران حرکتها و برنامهریزیهایی از طرف ایرانخودرو انجام شده تا به زودی مدلهای جدید برقی هم در ایران تولید شود. خودروی برقی در ایران با توجه به شرایط موجود احتمالاً قیمت بالایی داشته باشد. این مورد تنها کافی است تا تخمینهای کارشناسان خودرو در جهان در مورد ایران صدق نکند. البته لازم به ذکر است که قیمت خودروی برقی در دیگر کشورهای پیشتاز نیز چندان ارزان نیست.
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در این مورد تحقیقاتی انجام داده است. در این گزارشها آمده است که تولید و استفادهی عمومی از خودروی برقی در ایران باید به صورت جدی پیگیری شود. خودروی برقی نسبت به خودروی موتور احتراقی از آلودگی بسیار کمتری برخوردار است. این برای کشور ما که از آلودگی هوا رنج میبرد بسیار مهم است. مرکز پروهشهای مجلس شورای اسلامی با بررسی ده کشور توسعه یافته گزارش داده که دولتها تلاشهایی برای ترغیب مردم به خرید این خودروها انجام داده اند.
اقدامات مهم در ترغیب خرید خودروی برقی
برای اینکه خرید این خودروها برای مردم جذاب باشد دو عامل مهم تاثیر بالایی دارد. ایجاد قوانین محدود کننده در استفاده از خودروهای سوخت فسیلی احتراقی میتواند تولید و استفاده از این محصولات را کاهش دهد. این قوانین محدودیتهای استاندارد آلایندگی سوخت را شامل میشود و در نتیجه خودروسازان را ترغیب میکند تا خودروی برقی طراحی و تولید کنند. از دیگر محدودیتها این است که کشورهای پیشتاز در این زمینه تردد تعداد مشخصی از خودروهای برقی تا سال 2030 تعیین کردهاند. علاوه بر این محدودیتها بستههای تشویقی برای خریداران و تولید کنندگان در نظر گرفته شده است. برای مثال این بستهها شامل سوبسیدهای ۴۰ تا ۶۰ درصدی برای خریداران و معافیتهای مالیاتی برای خودروهای هیبریدی در ایالات متحدهی آمریکا میشود.
ده کشور مهم در تولید خودروهای برقی با ارائهی راهکارها و ایجاد قوانین جدید مسمم هستند که تعداد بیشتری خودروی برقی تا سال 2030 وارد خیابانهای خود کنند. این دولتها تلاش میکنند تا توسعهی این خودروها را سرعت بخشیده تا مردم را برای خرید این خودروها ترغیب کنند. در ایران نیز پس از بررسیهای صورت گرفته هنوز اقدام جدی در این زمینه نمیبینیم. برای ورود خودروهای تمام برقی نیاز به زیرساخت مختص به این خودروها است. بهبود وضع اقتصادی مردم، قوانین جدید و محدودیتها در استفاده از محصولات موتور احتراقی میتواند به افزایش تعداد خودروی برقی در آینده در ایران کمک کند.
توسط 
توسط 
بهترین راه این هست که من یه پراید دارم اینو ازم تحویل بگیرند بجاش یه اتومبیل تمام برقی تحویل بدهند به آدم کم درآمد مثل من این کمک کنند بسیار سری فرهنگ سازی میشه هم فکر با کارخونه ها هم می کنم وهم با مصرف کنندگان این بزرگ ترین کمک هست به تمام انسانها وادامه زندگی بدون دود و آلایندگی
خودروی برقی هم از دور خوش است. بترسید وقتی که در نهایت دست خریدار رسید کم کم متوجه شود. مثلا این همه تبلیغ روی آلاینده ها می شود ولی بالاخره باز هم انرژی مصرف می کند. یعنی برق باشد آلودگی ایجاد نمی کند؟ آیا همین برق گرما تولید نمی کند؟ اصلا خود همین برق چجوری تولید می شود؟ نهایت نشود که باز هم سوخت فسیلی بسوزونیم تا برق تولید شود. اخرش هم فقط پول از جیب مان برود و دوباره بازار مصرف محصولات خارجی بشیم.